Ενοχές

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Λόγια παράξενα τα λόγια που σου είπα
Σαν κάτι γυάλινο που ράγισε κρυφά
Τόση αγάπη που στα όνειρα δεν είδα
Έχει φωλιάσει στην μικρούλα μου καρδιά…

Όμως εσύ που δεν μ' αγάπησα ποτέ σου
Έχεις ματώσει την ζωή μου κι όλο βρέχει
Έχεις χαθεί μέσα στις άδειες διαδρομές σου
Μα η δικιά μου η ψυχή δε το αντέχει…..

ΡΕΦΡΕΝ
Αχ ουρανέ μου που τα βράδια μου σκεπάζεις
Πάρε με απόψε στην δική σου αγκαλιά
Μ' αυτά τα μάτια που τα μάτια μου κοιτάζεις
Κάνεις την νύχτα μου να μοιάζει πυρκαγιά.
Έλα φεγγάρι μου καλό στα όνειρα μου
Μόνο εσύ ξέρεις απόψε τι περνώ
Την αγαπούσα κι έχω μείνει μοναχός μου
Κι είναι το ψέμα της σαν κόμπος στο λαιμό…..

Σου είχα δώσει μια ζωή να την προσέχεις
Κι εσύ μου χάρισες φαρμάκι και ντροπή
Τόση αγάπη δεν μπορείς, δεν την αντέχεις
Ούτε κατάφερες να βρεις μια αφορμή….

Όμως εσύ που δεν μ' αγάπησες ποτέ σου
Έχεις σκοτώσει ότι είχα στη ζωή
Τώρα σκορπίζεις πια στο χθες τις ενοχές σου
Και σε γεμίζει το παρόν σου με ντροπή…..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-11-2004