Οργής κύπελλα

Δημιουργός: poetryf

Κάπως Καρυωτάκικο...Έτσι το βλέπω εγώ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B]Το ρίγος κι η μαρμαρυγή
μέσά μου εβαθύναν,
κόμποι εντός μου εγίναν
το μίλημα και η σιγή.

Χτενίζω άγριους ουρανούς
και κρύα μεσημέρια...
Κι έχω για χτένα χέρια
τους αναστεναγμούς!

Πώς μαύρισεν ο κόσμος μου
πώς δίψασεν το χάος!
Είναι ο πόνος πράος
μα άσπονδος ο φόβος μου!

Κι εκεί που κάποτε όνειρα
σα(ν) φάρους είχα στήσει,
η μοίρα πριν μεθύσει
κερνούσε κρασοπότηρα...

Υψώθηκε η θύελλα
και μ'έκρυψε κι εμένα...
Ρόδα οι στιγμές ριγμένα
μες στης οργής τα κύπελλα!

[align=right]Αθανασία Γ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-10-2007