Επικήδειος Ολε

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Επικήδειος Ολε</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Επικήδειος Ολε</b><p>Δημιουργός: justawoman, <i>Στέλλα Γεωργιάδου</i><p><i> Αφού τον ζήτησες θα τον υποστείς… γλυκειά μου ΑΕ-ΕΠΕ</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Βίρτουαλ ναός, γοτθικός κατά προτίμηση. Το μεγάλο ύψος και τα οξυκόρυφα τόξα πάντα δημιουργούν υποβλητική ατμόσφαιρα και ανάταση των ψυχών –ζώντων και τεθνεώτων– κι εκμηδενίζουν την ανθρώπινη υπόσταση… ή έχουμε θεοκρατία ή δεν έχουμε. Στο κέντρο δεσπόζει ένα πανάκριβο εβένινο φέρετρο επενδυμένο με λευκό ατλάζι. Τον είχε τον τρόπο της η θανούσα και το στεφάνι της δεν έκανε τσιγκουνιές… διάολε τόσος κόσμος θα ‘ρχόταν… ήτανε και κοινωνικιά η σκορδόπιστη μη χε…<br />
Όντως, ασφυκτικά γεμάτος ο χώρος. Μόνο τους ποιητές να μετρήσεις φτάνει… άσε τους απανταχού αναξιοπαθούντες που μάζευε απ’ τα πάρκα. Όλοι παρόντες.<br />
Καλέ τι βλέπω! Με γελούν τα μάτια μου; Αυτός ο ψηλόλιγνος με το οφ μπλακ κουστουμάκι… καλέ σαν επίδοξος νεκροθάφτης είναι, αλλά που τον ξέρω; Να πάρει έκοψα και την τι βι και ξεχνάω και τις φάτσες τους πια… Ααα ναι μωρέ, ο Τζωρτζ ο φιλέλληνας… Πως εξόκειλε κατά δω… μαζεύει ψήφους φαίνεται, έστω και εικονικούς. Κρίμα να μη ζει η κολλητή μου γμτ να σε καμαρώσει. Φτου σου κούκλε μου! Που την άφησες την Άνζελα καλέ κι ήρθες μοναχούλι;<br />
Παρεκτράπην σόρρυ. <br />
Τι λέγαμε; <br />
Ααα ναι για την κηδεία... <br />
Άψογο το σκηνικό, όλα στη θέση τους… λουλούδια, ν’ ανοίξεις ανθοπωλείο… τα δάκρυα βροχή, τέρμα η λειψυδρία φέτος… οι πολυέλαιοι στη διαπασών, σα να γυρίζαμε χολιγουντιανό σώου… η σκηνοθεσία δεν ήταν δικής μου εμπνεύσεως… Όοοοχι, εγώ ακολούθησα ρητά τις εκπεφρασμένες επιθυμίες της μακαρίτισσας… Ήτανε μια αυτή… που να πάρω πρωτοβουλία… να με κυνηγάει κι απ’ τον άλλο κόσμο… απαπαπαπα. <br />
Μου ανέθεσε και τον επικήδειό της διότι εκτός από πνεύμα οργανωτικό, με υψηλή αισθητική, καλούς τρόπους, χαι κου πολλάκις άνω του μετρίου, διαθέτω και υψηλόν τάλαντον στη συγγραφή πανηγυρικών λόγων. Ε, να πανηγυρίσουμε δεν ήρθαμε; <br />
Όχι; <br />
Θέλετε να κλάψουμε; <br />
Ότι θέλετε… δε χαλάω χατίρι κανενός. Εδώ του Δ/ντη μου δε χαλάω που είναι και μούργος, στους φίλους μου θα τα χαλάσω; <br />
Έχω όμως ένα μικρό πρόβλημα… δε με βγαίνουν οι ρίμες… κι εκείνος ο άχρηστος ο Μπαλιστρέρης, σήμερα βρήκε να το παίξει φίρμα… μπουχός<br />
Ας κάμω μια δοκιμαστική τετράδα στίχων να με πείτε τη γνώμη σας… άμα δε σας αρέσει δεν πειράζει… πείτε έναν καλό λόγο, μη στριφογυρνάει κι εκείνη μέσα στο κονσερβοκούτι και χαλάσουν οι ραφές του ταφτά.<br />
<br />
Λοιπόν…<br />
<br />
Ωιμέ, φίλοι εκλεκτοί κι αγαπημένοι <br />
τι συμφορά μας βρήκε την πρωΐαν;<br />
το σάιτ έχασε μα κι όλη η οικουμένη<br />
την λαμπροτέραν της ποιήσεως κυρίαν<br />
<br />
Πολύ τραγελαφικό εεε… μπλιάχ<br />
<br />
Πάμε πάλι…<br />
<br />
Ήσουν καμάρι των τεχνών<br />
και της δημόσιας διοίκησης<br />
τώρα, μια πούδρα μαύρη…<br />
<br />
απαπαπα… σκιάχτηκα ωρέ<br />
Άσε που το ΣτΕ δεν απεφάνθη ακόμη περί της νομιμότητας της καύσεως… δεν ήταν επαρκής  η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων... λέει<br />
<br />
Ας δοκιμάσω πάλι...<br />
<br />
Στο ταξίδι που σε πάει η κόκκινη φερράρι<br />
κοίτα μην πάθει λάστιχο και γείρει και μπατάρει<br />
Των ουρανών η αγκαλιά έχει κι αυτή κανόνες<br />
και ταξικούς διαχωρισμούς άνοιξες και χειμώνες<br />
<br />
Σαν καλούτσικο να ‘ναι τούτο… πάει και με το παρελθόν μου… πάει και με τις αυτοκινητιστικές μου προτιμήσεις, πάει και με το λάιφ στάιλ της μακαρίτισσας… έ καλά μ’ αυτό δεν πάει και τόσο, αλλά γιατί να τη νοιάζει... εγώ θα φάω το γιαούρτι, όχι αυτή<br />
<br />
Κι αν στην επίγεια ζωή ήσουνα καθώς πρέπει <br />
και δούλευες ωσάν σκυλί, με αδειανή την τσέπη<br />
θα αμειφθείς απ’ τον θεό, σ’ ανάκτορο θα μένεις<br />
πισίνες, σπα, και κότερα, θα λύνεις και θα δένεις<br />
<br />
Τα έργα σου θα εκδοθούν, μ’ ουράνια κονδύλια<br />
και θα τα βλέπουν οι οχτροί να σκάνε απ’ τη ζήλια<br />
Το νόμπελ που σου έφαγε εκείνος ο Ελύτης<br />
Θα στο χαρίσει ο Ζαν  Πωλ, ο αθάνατος αλήτης<br />
<br />
Μόνο μια χάρη σου ζητώ πριν να μετακομίσεις<br />
Της Τρίτης Τάξης το παιδί, δεν κάνει να τ’ αφήσεις (ορφανό)<br />
Στρώσε λοιπόν τον πισινό και γράψε ιστορίες<br />
κι άσε τους επικήδειους για τις μυθιστορίες<br />
<br />
Φτου σκωληκομερμηγκότρυπα<br />
Τι ήθελα κι έμπλεκα με τους στιχομανιακούς η γυναίκα… <br />
Δεν είμαστε καθόλου καλά<br />
<br />
Αμήν<br />
<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-11-2007</td><td valign=top></td></table><br />