Η σκόνη της Θλίψης

Δημιουργός: Spinoza

γιατί και η θλίψη έχει την σκόνη της όπως κι η χαρά έχει το δάκρυ της...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όσα παράθυρα κι αν ανοίξω
Δεν λέει η θλίψη να δραπετεύσει και να ξεκουμπιστεί
Σαν σκόνη που όσο και να την τινάζεις
Ξανά κάθετε στα ίδια σημεία
σαν μαξιλάρια που όσο και να τα ζυμώνεις τα βράδια
δεν γίνονται τα όνειρα πιο εύπεπτα

και στραγγαλίζεται έτσι η νύχτα
από νηνεμίες θηλιές
και μυρωδιές σχοινιά.

Άραγε πόση φλούδα έχει η λέξη περιμένω
-κι εγώ ο αγεωγράφητος φυσικό να χαθώ στο Περί του Μένω -
Και το κουκούτσι της τι θα είναι;

Αχ, είναι κι αυτή η θάλασσα
-η μέσα μου θάλασσα; -
που δεν εννοεί να καταλάβει
Εκεί, να επιμένει, να γλύφει τις πέτρες
Ευελπιστώντας να τις κάνει χαλίκια
Να πονά λιγότερο όταν πάνω τους ακρωτηριάζεται
Και δεν εννοεί
Πως μετά θα πονά περισσότερο
Τόσες θρυμματισμένες πέτρες
Τόσοι και οι ακρωτηριασμοί.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-11-2007