Οσο σου δόθηκα τόσο προδόθηκα (ε)

Δημιουργός: ΛΕΩΝ53, Ηλίας

Γεια σας φόλοι μου. Σοβαροί λόγοι με κρατούν μακρυά σας. Βάζω κάποιά παλιό μου ζεμπεκιά, έτσι για να με θυμάστε που και που. Αϊντε όλοι στην πίστα τώρα που αρχίζει ο καϋμός του μπουζουκιού και πάμε......

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΟΣΟ ΣΟΥ ΔΟΘΗΚΑ ΤΟΣΟ ΠΡΟΔΟΘΗΚΑ

Σε μένα ερχόσουνα, μα αλλού βρισκόσουνα
σώμα με κέρναγες, μα δανεικό
το φχαριστιόμουνα, δεν ψιλιαζόμουνα
αυτό το ψεύτικο, το μερτικό.

Ρεφραίν
Ήταν σαν όνειρο, δεν ήταν όνειρο
το κάθε άγγιγμα που έκλεβα απ’ το βλέμμα σου
βλέμμα παμπόνηρο, μα εγώ απόνηρο
με βάρκα χάρτινη πνιγόμουνα στο ψέμα σου.

Ενθουσιάστηκα, κρίμα γελάστηκα
ήσουνα λάθος μου επιλογή
τώρα απ’ τα μάτια μου, στάζουν κομμάτια μου
κι όλη η πραμάτεια μου, κυλά στη Γη.

Ρεφραίν
Ήταν σαν όνειρο, δεν ήταν όνειρο
το κάθε άγγιγμα που έκλεβα απ’ το βλέμμα σου
βλέμμα παμπόνηρο, μα εγώ απόνηρο
με βάρκα χάρτινη πνιγόμουνα στο ψέμα σου.

Όσο σου δόθηκα, τόσο προδόθηκα
στην κόψη ξάπλωνα, του μαχαιριού
αχ! Πως λαβώθηκα, στα δύο κόπηκα
ούρλιαξα κι έβγαλα κραυγή θεριού.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-11-2007