Πάει καιρός

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

...σε μια καλή φίλη, που τα βλέπει το ίδιο μαύρα με μένα...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][B][align=center]ΠΑΕΙ ΚΑΙΡΟΣ


Πάει καιρός, που έξω απ’ την πόρτα μου
δε φτερουγίζουν πουλιά
έξω απ’ το παράθυρο, δε φυτρώνουνε δέντρα

ξαφνικά Χειμώνιασε στην Πολιτεία
γέμισε ο κόσμος, φεγ-βολάν κι αφίσες

πάει καιρός, που ο ταχυδρόμος με τα γένια
εξαφανίστηκε
κι ο κουρασμένος οδοκαθαριστής, εχάθει

τώρα δε βλέπεις πουθενά
αγαπημένα πλάσματα, να χτίζουνε φωλιές

είναι κρυμμένος, πίσω απ’ τα βουνά της Δύσης
ο ήλιος
κι αυτός ο αγέρας, δε λέει να κοπάσει

πάει καιρός, που ζωγραφίζουμε με κόκκινο μελάνι
τις πληγές που μαύρισαν στο χρόνο

και γράφουμε με πράσινο
έχοντας μια ψευδαίσθηση, πως θα φανεί η Ελπίδα

έξω απ’ την πόρτα μου, όλα είναι νεκρά
στο σπίτι μου μπροστά
κοιμούνται οι πεθαμένοι

γύρω απ’ την ανοιχτή αγκαλιά, ένα κενό
στο βάθος της καρδιάς μας, κάρβουνο

κι η καπνοδόχος, αν καπνίζει ακόμα
είναι κακός οιωνός.


γιώργος_κ[/align][/B][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-11-2007