Αγριολούλουδο

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όταν η μέρα κλείσει, όταν το φως χαθεί
μες το σκοτάδι όχι, τι άλλο να ειπωθεί;
Όλα αγγίξαν’ το σημείο σε κύκλο γεωμετρικό
άγνωστοι σ’ ένα βαγόνι σ’ έναν ανώνυμο σταθμό.

Ποιος ξέρει αλήθεια τ’ όνομά του, ποιος δεν ξεχνά και να το πει;
Ξανά ο ίδιος ο σταθμάρχης, ξανά η ίδια διαδρομή.
Κρυφοκοιτούσε και γελούσε με όσα άρχιζες να λες
κι έφευγε σαν τον άνεμο σαν έβλεπε να κλαις
και άθελα σε άκουγε που ρώταγες πολλά
κι ύστερα στα λιβάδια σου να χάνεσαι αργά.

Ήσουν εκείνη που ξεχνιόταν μες τους μπαξέδες της ψυχής
απ' το χέρι με τραβούσες τ’ αγριολούλουδα να δεις.
Μα ήσουν εσύ κορίτσι μου τ' αγριολούλουδό μου
σε έκοψα και σ’ έβαλα για πάντα στο μυαλό μου.
Τώρα θυμάμαι τη βροχή που δεν σταμάταγε στιγμή
και οι δυο μαζί προσμέναμε πως κάτι θα συμβεί.

Μα ήταν αυτή η ανάμνηση που έμεινε στο νου
και κράτησε τα μάτια σου στο χρώμα του βυθού.
Και τώρα σε θυμήθηκα πως ήσουνα εσύ
μικρό μου αγριολούλουδο στον κήπο της ζωής.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-11-2007