Δευτέρα ευκαιρία

Δημιουργός: justawoman, Στέλλα Γεωργιάδου

Στιχόπαιδα, καλή βδομάδα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ξύπνημα άμεμπτου πρωινού, αυτή η Δευτέρα
Δεν έλαχε σαν όλες να γκρινιάξει
Το στοργικό απόγευμα, Κυριακάτικου περιπάτου,
ελαφρύς ύπνος το σκέπασε
Κι ανάδρομος να ήτανε ο ήλιος
σημάδεψε αυτή μου την πληρότητα
μιας μέρας -έστω- μικρής
σαν όλα τα μικρά, που θάλλουν
αγκαλιασμένα σε ζεστά μάλλινα ρούχα
κι αποκοιμιούνται σαν παιδιά, ως τη γαλήνη

Παράπεσε πολύ το στέρημα
Μήνες μετράει η αναζήτηση
και δεν έχρηζε άλλης επιβράδυνσης
Κι ο κάματος -θαρρείς και απ’ το νου πηγάζει-
να ρέει στα μέλη και να εξουθενώνει εκείνη
την ανάλαφρη αίσθηση του πιθανού ή του τυχαίου

Μα και το ξόδεμα κάπου τελειώνει
Αυτοαναιρούμενες οι θλίψεις. Στα πήγαιν’ έλα τους
ξεθώριασαν, τις τσαλαπάτησε κι η ηλιοφάνεια
…και πάνε
Κάτι μικρά ανθάκια μιας υποψίας, που δεν έβλεπε
πέρα απ’ τη μύτη των πρεσβυωπικών της εμμονών,
τώρα ξεπεταχτήκανε κι αρωματίζουν
όλο μου το φθινόπωρο
Αχ, πλάνες είσαστε το ξέρω, γι’ αυτό σας αγαπάω τόσο

Κι αν δε μπορέσουμε ποτέ
να φτάσουμε τα ύψη εκείνα, που κατοικεί η ελευθερία
του ν’ αγαπάς ανόθευτα από ανταπόδοση και χρέος
δεν πειράζει
Δε σου καυχήθηκα ποτέ
ότι οι αμφιβολίες μου πήραν τον ίσιο δρόμο

Έτσι κι αλλιώς, προμηθευτές του αγνώστου είμαστε
Μπορούμε να βαδίσουμε, αφήνοντας στο πλάι
συμπλεκτικούς συνδέσμους κι αντωνυμίες κτητικές
Με ένα στίγμα μόνο. Ετούτη τη Δευτέρα...
ευκαιρία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-11-2007