Έλα μου...πιες και εσύ

Δημιουργός: MARGARITA

Καλή βδομάδα ελεύθερα πουλιά

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Στης αρμονίας του σύμπαντος τ αγιασματάρι, ο θρύλος λέει, πως ένα μαχαίρι καμωμένο
από ατσάλι, δίχως λαβή, έψαχνε το δικό του χέρι. Το χέρι ενός χαράκτη, σκαλιστή.
Στου κοσμοχώρου την συνομωσία, το παραμύθι λέει, πως μετά από αιώνες ναυαγισμένων ανασκαφών,
το μαχαίρι βρήκε το δικό του χέρι. Του σκαλιστή, το μαγικό. Και ήταν εκείνη,
μια στιγμή, στην αιωνιότητα, για πάντα, να χαράξει ένα κορμί. Στα δάχτυλα
το μαχαίρι πήρε πνοή και σκάλισε αρχίζοντας από το μέρος της καρδιάς, αργόσυρτα, με υπομονή,
ως το σημείο των αισθήσεων το ερωτικό, μια ζωγραφιά. Μία ξεχωριστή αγάπη.
Ο θρύλος λέει, πως ξεπήδησε απ την ζωγραφιά στο χέρι του χαράκτη μία ψυχή, ορχήστρα,
που τραγουδούσε. Τον έρωτα. Ο άνεμος ψιθυρίζει, πως ακόμα και αν σβήσει το κορμί,
η ψυχή τον έρωτα θα ανασταίνει σαν πιάνει ο χαράκτης το μαχαίρι. Χέρι, μαχαίρι, μια αμαρτία άδολη,
ουρανόπεμπτη. Για μένα. Άκουσε τον άνεμο. Μιλάει .Για ενός έρωτα το άβατο που
δεν ορίζει ο χρόνος. Αφουγκράσου. Τα θροΐσματα των φύλλων μαγνητίζουν. Παράλληλοι
οι δρόμοι.. αψέντι ο έρωτας, που μέθυσε τη ψυχή. Έλα μου, πιες και εσύ…την στιγμή…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-11-2007