Mε ξύπνησες / Του φόβου μου αντάρτης

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Καλησπέρα σας...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με ξύπνησες...

Με ξύπνησες μιαν άγρια του Φθινοπώρου νύχτα
Γιατί.. μού 'πες.. τα όνειρα πεθαίνουν το πρωί
Κι οι δυο παραδοθήκαμε στου έρωτα τα δίχτυα
Κι ανάσανε στα σωθικά η κάθε μας στιγμή...

Μα ένας φόβος μ' έπνιξε στο πρώτο φως της μέρας
Πως ίσως φύγεις μακριά και πια δεν θα φανείς
Κάποιο σημάδι είχα δει.. μιας περασμένης βέρας
Μ' ανόητα αφέθηκα σε πάθος ηδονής...

" Όλα εδώ πληρώνονται ! ".. φωνάζω του θανάτου
Που στέκει μπρος μου μέθυσος.. με μάτια φθονερά
Μα καθενός δικαίωμα.. έστω και στα στερνά του
Είναι να ζήσει τη χαρά.. πλέρια και φλογερά...

Άλλη φορά μην με ξυπνάς.. σαν δεν είσαι κοντά μου
Ο εφιάλτης της ζωής δικαίωση ζητά
Μά 'ναι σωσμένη η αντοχή κι αυτά τα λογικά μου
Εσύ που σκότωσες το πριν.. χάραξε το μετά...



13-11-2007
--------------------------------------------------------------------------

Του φόβου μου αντάρτης...

Ζήλεψα απόψε τα πουλιά
Που ζευγαρώνουν στα κλαδιά
Στη μέση του Χειμώνα...

Ανατροπή στη λογική
Η φύση μας κι η εμμονή
Του πόθου η ανεμώνα...

Άνυδρο χώμα και ξερό
Η στέππα της ερήμου
Σαν δεν είσαι μαζί μου...

Και ο φονιάς της συστολής
Φωτιά ανάβει στο "εμείς"
Και πνίγει την σιωπή μου...

Μα λείπεις πάλι κι απορώ
Πώς ημερεύει το "εγώ"
Γυναίκα κι αποστάτης...

Λες και θ' αλλάξω ριζικό
Με κάποιον τρόπο μυστικό
Του φόβου μου αντάρτης...

Μα κάθε μέρα που περνά
Δέκα φορές πια με γερνά
.. Κι ακόμη νά 'ρθεις...


13-11-2007

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-11-2007