Στο παραθύρι ενός ονείρου

Δημιουργός: Ζήνωνας

Το όνειρο έχει μπαλκόνι. Αν σκαρφαλώσουμε σ' αυτό και ανοίξουμε το παράθυρο, τότε μπαίνουμε εκεί που θέλουμε να ζούμε.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]Ξυπνάς, κι η μέρα είναι καλή
κι εσύ το μόνο που θες είναι να την καταστρέψεις,
μιλάς, μα δεν ακούς τη βροχή
κι εσύ το μόνο που θες είναι να τη σταματήσεις.

Ξεχνάς, πως τ' αύριο ξεκίνησε νωρίς
και σήμερα δεν είπες "σ' αγαπώ"
πονάς, ξέρεις είναι κι αυτό μέρος της ζωής
δίπλα στο κακό, πιο όμορφο είναι το καλό.

Άνοιξε τα μάτια, ναι εκείνα της ψυχής που είναι κλειστά
και δες το σήμερα, που όλα είναι ήμερα,
φτιάξε το αύριο και κρέμμασε πάνω του μπαλόνια,
μπαλόνια γεμάτα όνειρα.
Όνειρα μεγάλα, μικρά, ασήμαντα, σημαντικά.

Ό,τι αγαπάς είναι δικό σου, βάλε το μέσα στην καρδιά
και φτιάξε "στολίδια". Γιορτές πλησιάζουν.
Η ζωή χρειάζεται ένα φιλί, μια ανάσα, μια πνοή.
Ένα ουράνιο τόξο που θα 'ρθει μετά από κάθε μπόρα.
Ζωγράφισε εσύ τον ήλιο, ή καλύτερα, γίνε εσύ ο ίδιος ο ήλιος.
Κι όταν νυχτώσει, εσύ θα λάμπεις ακόμη!
Θα 'χεις τους φίλους σου, δίπλα σου, αστέρια.
Ίσως όλα αυτά σου ακούγονται πολύ ρομαντικά, μα δεν είναι.
Η ζωή είναι ταξίδι, που ποτέ δεν ξέρεις που θα σε βγάλει.

Γεννιέσαι, ξέρεις πως θα πεθάνεις κάποια μέρα, μα προσπαθείς.
Κοιμάσαι, ξέρεις πως θα ξυπνήσεις κάποια στιγμή, μα ονειρεύεσαι.
Πέφτεις κάτω, ξέρεις πως μπορεί να ξαναπέσεις, μα σηκώνεσαι.

Μην ξεχνάς ποτέ σου, πως ό,τι εύκολα αρχίζει, εύκολα τελειώνει!

Όταν κάτι ξεκινά, εσύ θα είσαι ήδη εκεί.
Σα να ανοίγεις παράθυρο στο όνειρο και μπαίνεις μέσα.
Το αξίζεις και το δικαιούσαι...[/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-11-2007