Μια στιγμή καθάριας σκέψης

Δημιουργός: christos

με το μαλακό παιδιά...δεν είμαι στα καλύτερα μου.be gentle...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

βλέμμα στο πουθενά,εκεί που η ψυχή σπαράζει,
βλέμμα στόν ορίζοντα γεμάτο με πόνο,
εκεί που βίαια ξυπνάς αντίκρυ στον κόσμο,σε πνίγει,
εκει που σταματάς απλά χωρίς λόγο,

η στιγμή που γκρεμίζουν φρούρεια τρελοί στρατηλάτες,
έκρηξη στιγμής και ο θάνατος από ένα αστέρι,
πόσο πονά το να βλέπεις αυτό που τόσο καιρό ήταν εκεί...
πόσο σκληρό το να μισεις το ειδωλο σου στον καθρέπτη,
όταν κοιτάς και δεν είναι κανένας εκεί.....

ο χρόνος μια μαγεία της μοίρας,
μα αυτός που τα νήματα κινά,
άραγε ξέρει τι κάνει....
μιά συνομοσία ακόμη είναι,
μα ξέρει καλα να τυραννά.....

πόσο εύκολα λησμονά ο καθένας ,
εκεί που τόσο ποθούσε να βρεθεί,
και το φτερούγισμα του ακούγεται
ένας ήχος..... απλός..........

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-12-2004