Πόλη μου

Δημιουργός: ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Καλημέρα πόλη μου.
Πόδια γυμνά μουσκεμένα από το πρωινό χορτάρι των χωραφιών
με οδήγησαν στην εσχατιά ετούτης της λεωφόρου σου
με τα δίχως σχήμα κτήρια και τους κουρασμένους
πολεμιστές δεντροστρατιώτες
των σημείων που χάσκουν τα τετράγωνα λαρύγγια
των αχράντων πεζοδρομίων σου.

Καλημέρα πόλη μου.
Μεμβράνες πολύχρωμες πανγητευτές με περιτυλίγεις,
εικόνες θαυμαστές των έργων σου,
μεγαλουργήματα χυμοί ιδεών
και σάρκινα ανθρωπομοιάζματα ελιξίρια
των φιλήδονων αισθήσεων νεκροτομεία.

Καλημέρα πόλη μου.
Έπεσες πόλη πάνω μου άφρενος ελεγεία
κι εκεί που φύτρωναν πουλιά και ελαιώνες,
σωμάτων πέτρινων ταξιαρχίες δάση υψώνονται
μες την βροχή των προβολέων θύελλα τοίχους.

Στέκεις εικονοστάσι ανάξιο ενός ξέφωτου,
ενός ποταμίσιου βράχου ή ενός φυτεμένου σβώλου
και επί ώρες καθημερνά συμπαλεύεις
να γίνεις μυρωδιά στο πετσί μου,
να με στεριώσεις πάνω σου, ένα σου να γίνω
ίδιος με σε στενός ισημερινός ανάμεσα στους πόλους.

Πόλη μου κοίτα με.
Παραμένω ακόμη άνθρωπος
κι όταν στον απλωμένο άνεμο
χαράζοντας τον εύθραυστο ουράνιο κύκλο
εξοστρακίζεται η όψη της αστραπής
στέκομαι γύρω από την φωτιά και πίσω από το δόρυ
να διώχνω τον αρχέγονο φόβο,
να ανασαίνω,
να παίρνω δύναμη και να ξαναορμώ
προς το ατελείωτο ταξίδι του ανθρώπου προς τον πίθηκο...

Δύναμη και την όψη τρελού παίρνω.
-Απέναντι σε όλα είμαι-
-Με κανέναν δεν είμαι-

Κοίτα με.
Κοίτα το σπέρμα που πεισματικά στεγνώνει
στον τράχηλο του πρίσματος και θρυψαλιάζεται
πριν χρώματα να γίνει.

Πόλη μου.
Δεν βρίσκω μέσα σου στόχο άλλο
παρά μόνο εκείνο το σκοτάδι που με καρτερεί
στην γραμμή του υποσχετικού ορίζοντα σου
σέρνοντας τον αιώνα στα πόδια μου αλυσίδα.

Καλή σου μέρα πόλη μου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-12-2007