Ιπτάμενη καρέκλα

Δημιουργός: A.V. MELODI, ΑΝΤΩΝΗΣ ΒΛΑΖΑΚΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η Κυριακή πλησίασε και νιώθω σαν λεχώνα,
Από καιρό περίμενα ετούτο τον αγώνα.
Τα εργαλεία σκέφτομαι πως πρέπει να μαζέψω,
σκούφο – κασκόλ – και κέρματα και κάτι δακρυγόνα.
Τούτη τη σιδερογροθιά να δω πώς θα περάσω,
στη μάχη παλικάρι μου δεν πάνε με το ράσο.

Χιλιάδες θα ναι οι εχθροί και πρέπει να προσέχω,
καλού – κακού θα έλεγα να πάρω και τον Πέτρο.
Η προεδράρα που 'χουμε το είπε και στο Λάκη,
φέτος το κύπελλο αυτό το 'χουμε στο τσεπάκι.
Χαλάλι του η ψήφος μας , χαλάλι και τα φράγκα,
σιγά που θα αφήναμε εκείνο το μαλάκα.

ΟΜΑΔΑΡΑ … ΟΜΑΔΑΡΑ … ΟΛΕΕΕ… ΟΜΑΔΑΡΑ.

Μεγάλη η καψούρα μου μεγάλη κι η χαρά μου,
το αίμα μου θα έδινα για τούτη την ομάδα.
Θέλω να δω τον Τζόρτζεβιτς να δω και τον Ριβάλντο,
ορμάτε παλικάρια μου να πιάσουνε τον πάτο.

Το είπ' ο Καρπετόπουλος το είπε κι ο Γεωργίου,
ότι ο κόουτς έπρεπε, να βάλει και τον Χούτο.
Και σφύριξε ο ρέφερι ωραίο πεναλτάκι,
πολύ το φχαριστήθηκα εκείνο το γκολάκι.

Πάνω που πανηγύριζα και έδινα τα ρέστα,
έκατσε στο κεφάλι μου ιπτάμενη καρέκλα.
Γαμώ την ατυχία μου με κείνο το μαλάκα,
Γαύροι – βαζέλες – βούλγαροι εγίναμε σαλάτα.

ΟΜΑΔΑΡΑ… ΟΜΑΔΑΡΑ… ΟΛΕΕΕ… ΟΜΑΔΑΡΑ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-12-2004