Να μ' αφεθείς σα μεθυσμένο ξωτικό Δημιουργός: Ανδρομάχη, Ανδρομάχη Ζητω συγνωμη που δεν σχολιαζω,αλλα πραγματικα δεν προλαβαινω... Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info [align=center]
Αν η ψυχούλα μου μακριά σου αποπνέει
Διαδρομή μοναχική σ’ άγνωρα μονοπάτια
Στο μάγουλο μου ένα μαύρο δάκρυ ρέει
Και η καρδιά μου σε ζητά σ’ άγνωστα μάτια
Και μένω ξύπνια τη νυχτιά σα κουκουβάγια
Ψάχνω προφάσεις να μη δώ πάλι τα ίδια
Κι άμα πιστεύεις ότι ζω με αποφάγια
Κοίταξε πίσω μου να δεις τ’ αποκαΐδια
Κρεμμύδι αγάπης ποτέ πια για να ζήσω
Να είμαι κάτι στην ζωή σου πεταχτό,
Θερμό φιλί από τα χείλη θα ζητήσω
και ν' αφεθείς σα μεθυσμένο ξωτικό
Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-12-2007 |