Κεριού άναμμα

Δημιουργός: buteo68, Σαράντης

αφορμή το κάψιμο του χεριού μου απο το κερί που αναψε χθές βράδυ η γυναίκα μου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αχ!! του κεριού ,το άναμμα πως το ζηλεύω
Αυτή τη φλόγα που ανεβαίνει
σαν άρωμα στο δώμα που σαι συ.
Θα ‘θελα εκεί πέρα να μαι τώρα,
στην άκρη της φλόγας, ο καπνός
κι ας καεί το σώμα και η ψυχή μου,
εκεί να φτάσω ,να βρεθώ

Στα αιωρούμενα αρώματα της κάπνας
που φτάσουν μες την δικιά σου την ανάσα.
Σα σε τυλίγει τ’ άρωμα βανίλιας του κεριού
κι ανοίγεις τα μισόκλειστα τα μάτια
κι μαι απέναντι εγώ, κύκλους να κάνω
να τριγυρίζω ,
μέχρι στο σώμα σου να μπω.
Στους μυστικούς δρόμους της ψυχής σου
διάδρομο ν ανοίξω
για να δώ

τι είναι αυτό που ξεσηκώνει ,
την φαντασία ?
τι είναι αυτό που αναστατώνει
σκέψη ,σώμα και μυαλό?

Είναι η φλόγα του κεριού
Που με τρελαίνει
Σαν τα χείλη σου ενώνεις
Και μ ένα φύσημα γλυκό…
Κείνη την ώρα τη φοβάμαι
σα τρέμει η φλόγα για να σβήσει
Πως δε θα προλάβω μέσα σου
Να πέσω να κρυφτώ.

Αχ!! του κεριού ,το άναμμα απ΄τα δικά σου χέρια
Δε το αντέχω , τη φλόγα εκείνη πάντα θα ζηλεύω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-12-2007