Αυτή η πόλη, η εξώλης και προώλης

Δημιουργός: poetryf

Το εγκώμιο του καθημερινού ήρωα...Καλημέρα στιχο-οικογένεια!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Κρύψου απ’τον ίλιγγο της πόλης,

το αποφώλιον εκείνο τέρας της βουής που όμοια μ’ άγγελο ρεμβάζει, αν σε καλεί,

το φτεροκόπημά σου μην του αφήσεις, τρέξε, κρύψου

στις πιο απροσπέλαστες στοές κάποιου ουρανού,

στις πιο προσβάσιμες κοιλάδες επιπόλαιων ανθρώπων
όμως μη γίνεις σαν αυτούς.

Αυτή η πόλη, ειν’ «εξώλης και προώλης»

Ψάχνει για τους πελάτες της στα πεζοδρόμια, στα καταστήματα, στη λαϊκή

Κι ακούει ανέκφραστα τη μοναξιά σαν της ανοίξουν

Άνθρωποι αχόρταγοι για δόξες, που πεινούν

Ξέρει καμώματα για παίδεψες δυστρόπων

Παίρνει ψυχές και τις καρφώνει στους ιστούς.
Αυτή η πόλη πόσους γέννησε νεκρούς!

[align=right]Αθανασία Γ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-12-2007