επίλογος

Δημιουργός: ειρήνη, Ειρήνη Παραδεισανού

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Καρφί στο νωθρό μου μυαλό μια εικόνα θαμπή από σμάλτο.
Μαύρο ολόγυρα και στη μέση δυο μάτια
με τη γύρη της άνοιξης μέσα τους
ολάνθιστη.

Κλείνω τα μάτια
να μη δω το χρυσό της αντάμωμα`
πια το σθένος δεν έχω για οράματα.

Δε θέλω πια να ξέρω.
Γερασμένη
ως απόκαμα σε μια κώχη
γυαλιά θρυμματισμένα
ουρανούς παγωμένους
ναυαγούς με κραυγές στριμωγμένες
σε βλέμμα αιματόχτιστο.

Δε θέλω πια να βλέπω.
Ως κι η φυγή μυρίζει σάπιο.
Ως κι η σιωπή θεριεύει ψέμα.

Δε θέλω πια να γράφω.
Ως και οι λέξεις με προδώσαν
την ίδια κείνη τη στιγμή
που αφέθηκα στυγνά
να τις προδώσω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-12-2007