Όταν ανοίγουν οι ουρανοί (η ευτυχία)

Δημιουργός: Dimitri Favvas

Καινοτομία. Το έγραψα χθές ενώ περίμενα ΄στο τηλέφωνο να μιλήσω στην τράπεζά μου. (στο υποκατάστημα δεν υπάρχουν υπεύθυνοι)-Τελικά δεν μίλησα, το πρόβλημα δεν λύθηκε, άφησα μήνυμα αλλά δεν πήρα απάντηση. Η τράπεζα; CIBC Canada

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]Ήτανε Φώτα. Στο κατώφλι του σπιτιού
περίμενα ν’ ανοίξουν τα ουράνια.
Μέσα τρεμόπαιζε η φλόγα του τζακιού,
κι είχαν χορό της σκέψης τα χαρμάνια

αν ήμουν τυχερός εκείνη τη φορά
και έβλεπα τον ουρανό ν’ ανοίγει
θα έπλεα στης ευτυχίας τα νερά,
μία ζωή χωρίς να μου ξεφύγει

τώρα, ξανά σαν πλησιάζουν οι γιορτές
ήρθ’ η στιγμή τη σκέψη να κεντρίσει
να φέρει πίσω περασμένες εποχές,
εξήντα χρόνια πίσω να γυρίσει

οι ουρανοί αν δεν ανοίξανε με μιας,
ανοίξανε σιγά και με το χρόνο
για να μου δώσουνε κομμάτια της χαράς
δεμένα με αγάπη και με πόνο

πήρα στη γη μία ολόκληρη στροφή
και είδα τη ζωή ολόγυρά της,
την ευτυχία χωρίς τέλος και αρχή,
που νιώθεις μοναχά στο άγγιγμά της

αν δεν την ψάξεις δεν θα τηνε βρεις ποτέ
και σαν την βρεις θα την αγγίξεις μόνο
μία στιγμή που πέρασε και ήταν χθες
και άλλη μια κρυμμένη μες στο χρόνο

σιγά-σιγά ανοίξανε οι ουρανοί
-ίσως αρχίσανε το βράδυ κείνο-
την ευτυχία που αργούσε να φανεί
την παίρνω μόνο αφού πρώτα δίνω[/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-12-2007