Ηλίας Λάγιος

Δημιουργός: Paxatouridis

για τον Βαγγέλη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ένα ποίημα από έναν ακόμη που έφυγε νωρίς..





Και πάντα να ψυχορραγής τέσσερις το πρωί σκληρά χαράματα κοντά,
σε μιαν ολάδεια σάλα ψυχιατρείου?

μ’ έναν φραπέ σε πλαστικό ποτήρι σύντροφό σου και παρηγοριά,
με φώτα πετρωμένα ηλεκτρικά να σε ρυθμίζουν?

με την ρωγμή στο πρόσωπο και βουρκωμένα μάτια?

και μήτε κάποιας το κορμί, και μήτε κάποιας τ’ όνομα?

μόνον τα ηλίθια παράθυρα, άψυχα και απαθή, να σε παρατηρούνε,
χωρίς κουβέντα και φιλία, με δίχως καν εχθρότητα?

ξάφνω, σώμα φωτός δειλή σκιά κρυφοπερνώντας,
χάραξε το αμετάβατο σκοτάδι —πια καταδικό μου.

Ηλίας Λάγιος
από την ενότητα: “Ο τελικός κύκλος”
στο βιβλίο “Φεβρουάριος 2001?
Εκδόσεις Ερατώ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-12-2007