Σαν το σημερινό το μερομήνι

Δημιουργός: MARGARITA

Καλημέρα λουλούδια μου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Σαν το σημερινό το μερομήνι ήταν…τριγύρναγα στους δρόμους
που τη ζωή μου έτρεξα την αυγή, χωρίς ντροπή και έκλαιγα .
Βασάνιζε τη σάρκα μου η διάνοιξη με ειδικό εργαλείο και πόναγε
η ψυχή μου από του πανικού το κρύο. Οι μέρες αρχίζουν την αυγή
και τελειώνουν στο σκοτάδι. Και γω δεν πόθησα να πιω το αντίθετο.
Φυσούσε παγωμένος αγέρας και τα λαμπάκια στα δέντρα μες
το μεσουράνημα χορεύανε με τις δικές του μουσικές.
Είπες, δεν μου αρέσουν οι γιορτές! Είπα, μ΄ άρεσαν μέχρι χθες!
Η φωνή σου τρυφερή, μα μελαγχολική. Εγώ θυμωμένη, οργισμένη με τη ζωή.
Σε κοίταξα και ψιθύρισα «αν ξαναγεννηθώ το νου αναλφάβητο θα αφήσω»..
πριν συνεχίσω, είπες το όνομα κάποιου ποιητή, δεν ήθελα να πω είναι δικό μου,
κούνησα το κεφάλι μόνο, σε φίλησα στο μάγουλο σαν ρώτησες, «είμαστε φίλοι»;;;
Και εγώ, γαληνεμένη, αποκρίθηκα «είμαστε φίλοι» και χωρίσαμε.
Στα μάτια σου, αστέρια θλιμμένα χαμογελούσανε…έκλεψα ένα για μένα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-12-2007