Λαβωμένες ψυχές

Δημιουργός: Michelangelo, Μιχάλης/Άγγελος

Στην Ευγενία που την αγαπώ πολύ!!!και στις πεταλούδες που νιώθω όταν είμαι δίπλα σου...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σε σκέφτομαι απόψε στο σκοτάδι,
γαλάζια σύννεφα μες το μικρο μου λιβάδι.
Σε θέλω ακόμα ποιο πολύ,
μα λείπεις απόψε και είναι η ζωή μου θολή.

Αστέρια που κρύβονται από το φως τις μέρας,
αστέρια που τα πίρε ο αέρας.
Της αυγής το φως με τρομάζει,
κάθε πρωί που η 'μέρα χαράζει.

Μαζί μου μείνε. Μην κάνεις πίσω.
Έλα κοντά να σου μιλήσω.
Μην με αποφεύγεις. Όλο χορεύεις.
Το φως τις ημέρας μην το ζηλεύεις.
Είναι κάτι που νιώθω. Κάτι που θέλω να πω.
Ευγενία σ' αγαπώ!!!

Μπλε πεταλούδες που βγήκαν από τον παράδεισο,
Τα δυο σου ματάκια σε μια απέραντη άβυσσο.
Του ήλιου το φως θα με σκοτώσει.
Το δικόσου φιλί θα με λυτρώσει.

Μαζί μου μείνε. Μην κάνεις πίσω.
Έλα κοντά να σου μιλήσω.
Μην με αποφεύγεις. Όλο χορεύεις.
Το φως τις ημέρας μην το ζηλεύεις.
Είναι κάτι που νιώθω. Κάτι που θέλω να πω.
Ευγενία σ' αγαπώ!!!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-12-2007