Ο κόσμος προς εξαφάνιση

Δημιουργός: giannisanas

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Οι αρχαίες κόρες και οι κέδροι του Λιβάνου
κι οι γαζίες στις αυλές και τα ωραιολούλουδα
όπως τα δημοτικά τραγούδια όπως η δημοκρατία
όπως οι ήρωες και οι άγιοι
είδος προς εξαφάνιση.
Ο κόσμος μας προς εξαφάνιση-
-καθώς η ομορφιά και οι εραστές της.
Θα παρηγοριόμαστε Θεε μου
αναμεταξύ μας
θα σ' ευχαριστούμςε που δεν είμαστε
στην θέση των παιδιών μας.
Επειδή κάτι προλάβαμε
απ' το χνάρι σου στο εκμαγείο της ύλης.
Οι αυριανοί άνθρωποι
θα σ' αναζητούν -αν σ' αναζητούν
στο άγνωστο απυρόβλητο
αν μείνει τίποτε απυρόβλητο
αν μείνουν άνθρωποι.
Ακόμη μπορούμε και κατανοούμε τους ποιητές
όταν μιλάνε για θυμάρι και μπομπότα
για αγρούς πλατάνια ξωκλήσια.
Σήμερα τα παιδιά απ' την κότα ξέρουν μόνο το ζουμί της.
Μέχρι να καταργηθούν και τα ζουμιά
γιατί λερώνουν τα ρούχα μας.
Να καταργηθούν τα στόματα
γιατί είναι ασχρά.
Ω ευχαριστώ Θεέ μου που καταλαβαίνω ακόμη τι σημαίνει
να πίνεις το αυγουστιάτικο φεγγάρι
δίπλα στο πέδιλο της θάλασσας
που έφαγα πραγματικό ψωμί
κι ήπια αγνό κρασί
και υπήρχαν και σχολειά
και εκκλησίες και βιβλία.
Και έβρισκες ακόμη αληθινές γυναίκες
κι αληθινούς άντρες
που ξέραν ν'αγαπούν.
Ω θεε μου!
Τί θα γίνουν τα παιδιά μας;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-12-2007