Κίρκη

Δημιουργός: Γιαννης Στιχακης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κίρκη


Νιώσε με αρμένισμα από φύσημα τ’ ανέμου
σε τριγυρνώ σεντόνι στο ζεστό σου το κορμί
σαν δρασκελιά διπλή από όνειρο παρμένου
από λιβάνι αναμμένου και άρωμα καυτό κερί

με κεχριμπάρι στολισμένος σαν βιτρίνα
χρυσολουσμένος από πύρινες βροχές
και με σιρόπι έρωτα εχόρτασα τη πείνα
νιώθω το πέρασμα σε άλλες εποχές

δεν είμαι εγώ αυτός , δεν με αναγνωρίζω
πες μου τι έπαθα και γράφω ερωτικό
κι εγώ που νόμιζα το αίσθημα ορίζω
τρέχω ξοπίσω σου σα να' μαι ξωτικό

ταρταρίνό ερωτόκλητο με έχεις καταντήσει
και τροβαδούρο Απόλλωνα πιωμένο στιχουργό
σε λίγο και τον Όλυμπο θα έχω κατακτήσει
για λίγο απ το νέκταρ σου το μέθυσμα γλυκό

καλή μου η μάγισσα , τα μάγια της φοβάμαι
με βασανίζουν , λένε , της Κίρκης το ραβδί
με το σπαθί για να καρφώσω πια λυπάμαι
αυτό το αίσθημα που έχω χάσει από παιδί

και αν μίσησα αυτό που τώρα πια αγαπάω
κι αν αγάπησα αυτό που τώρα με μισεί
σε έναν άμβωνα γονατιστός παρακαλάω
να βρω γαλήνη στο δικό σου το νησί

και άσε την Ιθάκη μου ας φύγει κι ας χαθεί
ψυχή παράδωσα ντυμένη το σώμα σου μαζί.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-12-2007