Δυο Μικρα Ποιηματα

Δημιουργός: isidora, www.facebook.com/maria.kekkou.

Οι στίχοι του Ορφέα ανήκουν στον Ορφέα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ορφέας:
ΔΥΟ ΜΙΚΡΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Ι
ΓΙΑΤΙ οι μέρες
δεν μας συμπονούν,
δε φεύγουν γρήγορα οι κακές;
Γιατί δεν έρχονται ποτέ οι καλές
σαν τις προσμένουμε;

ΙΙ
ΠΕΡΝΑΣ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ
μ’ ένα δίχτυ στο χέρι γεμάτο επίμονα όνειρα.
Δεν ακούγεσαι που περπατάς σαν πέρδικα
και φυγαδεύω τις σκέψεις μου για να μην κλαις.
Το πέρασμά σου ανάμνηση,
αλλά το φεγγάρι με φωνάζει και πρέπει να φύγω.
Αναρωτιέμαι ποιος έχει λείψει απ’ τους δυο, και ανησυχώ πολύ.
Κάτι έχουν τα μάτια σου,
ίσως αν πας στο γιατρό
μπορέσουμε να βρεθούμε
στις όχθες ενός ποιήματος για την αγάπη

Ισιδώρα:
ΔΥΟ ΜΙΚΡΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Οι μέρες μάς εστάθηκαν πονετικές
γιατί μας έφεραν κοντά
Τα μάτια σου σαν χελιδόνια
κρύβονταν μέσα στα δικά μου, στο λαιμό, στο στήθος..
Οι μέρες μας διάφανοι κρίνοι στον απροσδόκητο χρόνο
δέχονται το φως του ιριδίζουν
και ύστερα διαλύονται μέσα του.

ΙΙ

Περπατώ δίπλα σου
μ’ ένα δίχτυ στο χέρι
γεμάτο επίμονα όνειρα
με το βήμα μου ανάλαφρο
στους μυστηριώδεις ατραπούς της σκέψης και της καρδιάς
Προσπαθώ να μαντεύω τι σε πληγώνει,
σ΄ αναζητώ και όλο σε χάνω
στις γειτονιές του φεγγαριού,
λουσμένο με εκείνο το παγωμένο φως
που τόσο αναίτια ενδύεσαι,
αν και στην αγάπη ξέρεις να μπαίνεις φωτεινός σαν πανσέληνος
μέσα μου σαλεύει ο φόβος,
ένα κρύο σκοτεινό σημείο
που δεν μπορεί να γλυκάνει το σεληνόφως.
Ποιος έχει λείψει;

Αναζητώ τη μυστηριώδη γλώσσα στις όχθες ενός ποταμού
Τα ψήγματα του χρυσού,
Τους φθόγγους του ονείρου που αλίευα στο βλέμμα σου
και περιμένω…
[B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-12-2007