Ανάσες για την βαθιά δημοκρατική μας κοινωνία

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Ανάσες για την βαθιά δημοκρατική μας κοινωνία</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Ανάσες για την βαθιά δημοκρατική μας κοινωνία</b><p>Δημιουργός: oulaloum, <i>Αντώνης</i><p><i> </i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Είναι αλήθεια εύκολο σήμερα να βλέπει κανείς αλήθειες.<br />
Ολόγυρα του.<br />
Παντού.<br />
Όλοι πεθαίνουμε ευτυχείς από αλήθεια. Προς τα κει βαδίζουμε.<br />
Μας βαδίζει το πρόσταγμα της κοινωνικής μας δικαιοσύνης.<br />
Στρας και Τρας TV για την ταξική πάλη<br />
Σερπαντίνες στα οδοφράγματα, και οι προκηρύξεις σινιέ<br />
συνολάκι σε κουλτουριάρικες βραδιές μπουρζουάδων<br />
Μα η δημοκρατική μας κοινωνία ανασαίνει.<br />
Ανασαίνει βαθιά.<br />
Καταπνίγει, σαν κεραυνός που ξεροσταλιάζει σε<br />
αφόρτιστο σύμπαν, τα κάθε λογής μεμονωμένα ρήγματα<br />
του καθιερωμένου.<br />
Όλοι είναι ίσοι μπροστά στο νόμο!<br />
-Άλλη ισότητα αγοράζω όμως εγώ, άλλην εσύ-<br />
Ανασαίνει η δημοκρατία μας. Μια σκαλωσιά<br />
σε παίρνει ίσα για τους ουρανούς να χαριεντίζεσαι<br />
με παρθένες αχτίδες φως. Καβάντζα δεκαπέντε μεροκάματα. Τα τρία θα τα<br />
πετάξουν, με βαριά καρδιά, στ' ανήλικα παιδιά σου. Να αγοράζουν<br />
σύριγγες από μαύρο παράδεισο για παρηγοριά. Η γυναίκα θα πάρει εξιτήριο<br />
απ' τον κόσμο για τα εσώτερα της. Σε λίγους μήνες θα εκπορνεύεται<br />
στα βλαστάρια του κάθε νομιμόφρονα λωποδύτη<br />
Μια πουτάνα στιγμή και τ΄ όνειρο τα 'φτυσε.<br />
Ανάσα.<br />
Βέβαια έχεις θωριά σκούρα. Στην πέσανε στο Αιγάλεω<br />
καμιά σαρανταριά από κείνους που κοιμηθήκαν γεμάτοι υπερεθνικές εξάψεις<br />
και ξύπνησαν φασίστες. Σιγουρέψου. Όλα σκούρα και μουντά<br />
τα βλέπουν τούτοι. Δεν ξέρουν απ' την μυρωδιά του κέδρου στα βουνά και ποτές δεν καβαλικέψανε μουσώνες.<br />
Καμιά δεκαριά σακατεύτηκαν. Γραμμή για το νοσοκομείο. Ατελείωτες <br />
ώρες στο περίμενε κι ύστερα σε χτυπάνε φιλικά στην πλάτη. "Θα γιάνει. Άντε<br />
άδειασες μας τη γωνιά". Ο Τύπος<br />
θα λουφάξει. Εξάλλου η ενημέρωση μας είναι,<br />
αν μη τι άλλο, αντικειμενική.<br />
Τ' αφεντικό σ' έχει ήδη ξεγράψει. Εσύ χαλάστηκες, δηλαδή θα ρίξεις την παραγωγή.<br />
Υπάρχουν μυριάδες ακόμη που μπορούν να φαγωθούν.<br />
Ανάσα. Πιο βαριά τώρα...<br />
Είστε ελεύθεροι. εντελώς. Όλοι σας. Όλοι σας και ισότροπα.<br />
Είστε ελεύθεροι να επιλέγεται. Να χαίρεστε που είστε τόσο ελεύθεροι.<br />
Μην αμφιβάλετε. Όλοι σας δεν κάνετε αυτό που θέλετε;<br />
Άλλο που μαθαίνετε τι να θέλετε.<br />
Ακόμη κι έτσι ελεύθεροι είστε να επιλέξετε αυτά που έχουν<br />
από πριν καθοριστεί.<br />
Ετεροκατεύθυνση. "Γκλαμουράτη τούτη η λευτεριά" μου λέει η γκόμενα<br />
βουτηγμένη στη λαγνεία του δικού της κελιού.<br />
Συγκοινωνούντα κελιά η ελευθερία.<br />
Κελί στο κελί και σε σπρώχνουν. " Φυλάκισε όσους περισσότερους γίνεται"<br />
Η κοινωνία είναι ελεύθερη. Κι εσύ θεατής σ' ένα απέραντο στάδιο<br />
να καμαρώνεις γι' αυτή.<br />
Ανάσα κι επιμονή.<br />
Σε διεγείρουν οι φωταψίες και κάθε προϊόν που είναι<br />
καλύτερο από τα υπόλοιπα. Με γοργούς ρυθμούς αποσυνθέτουν<br />
ό,τι έζησες και το κάνουν πλουμιστό κολλάζ να παραγεμίζεις τα κενά σου.<br />
Σήμερα αναπαράσταση των πόθων σου. Την επόμενη να σαλιαρίσεις<br />
με τις βιτρίνες και θα ικανοποιηθούν όλοι τους.<br />
Ωραία που είναι τα χρώματα. ''Ειδικά όταν καμουφλάρουν το κέρδος"<br />
Μα έτσι θα 'ναι τα πράγματα. "Δηλαδή τι, θα ζούμε σαν<br />
πρωτόγονοι;" Σωστά. Το να μην υπερχρεώνεται<br />
κανείς καταντά πια ξεκάθαρος πρωτογονισμός. Ο καπιταλισμός μας<br />
το 'χει φροντίσει, γιατί σου λέει έτσι αναπτύσσονται όλοι εξίσου. Οι<br />
τράπεζες απ' τη συσσώρευση κεφαλαίου και μείς απ' την ανιδιοτελή<br />
του διάθεση.<br />
Ανάπνευσε πιο βαθιά. Να μαραθεί ο ασθενικός σου<br />
πνεύμονας.<br />
Τα στριφώματα της γης χαρίζουν στριφνούς αναστεναγμούς.<br />
Θα γκρινιάζεις αλλά θ' αναλώνεσαι σ’ ελληνάδικα<br />
και σε clubs. Νταπ ντουπ, η μυσταγωγία της μουσικής σου.<br />
"Ψυχαγωγούμαστε". Αμέτρητες ευκαιρίες<br />
για να προσπεράσει κανείς τον ελεύθερο χρόνο του. Παρόλα αυτά<br />
η ανία επιμένει. Ίδια πόρνη που ξέρει πως λίγες ακόμη<br />
δεκάρες θα την γλυτώσουν απ' την έξωση. Απόκρυφες σκέψεις<br />
γι' αντικαταθλιπτικά. Μη παιδεύεσαι. Ξοδέψου στην αδράνεια. Η ζωή ας περιμένει.<br />
" Δεν σώνεται δα και ο κόσμος από μένα"<br />
μονολογούν μυριάδες.<br />
Χιλιάδες show, "αθλητικές" φιέστες, ακριβοθώρητες τηλεοπτικές<br />
παραγωγές, μουσικόφιλοι στη πρίζα και λίπασμα από αλκοόλ. Μια εποχή<br />
που τρώει απ' του κόπους που την φέραν ως εδώ<br />
Ανάσα και υποκρίσου πως όλα θα φτιάξουν, βολεμένος <br />
στην σπιτική θαλπωρή.<br />
Οι δείκτες ανάπτυξης ανεβαίνουν. Ο οικοδομικός βιασμός<br />
δεν έχει προηγούμενο. Είπαμε, ίσες ευκαιρίες.<br />
Αλλά χίλιες εγώ, άντε πάρε κι εσύ πέντε-δέκα.<br />
Του λαού το συμφέρον πάνω απ' όλα. Κι ο λαός μπαλάκι<br />
στα καπρίτσια της εξουσίας. Και προς έκπληξη όλων, ο εξουσίες<br />
κάνουν τα πάντα για να προοδεύει ο λαός. Τον κερνάνε φανταχτερές αυταπάτες,<br />
κάτι για να φτιαχτεί και ύπνο με ηρεμία. Αλλά η πρόοδος θέλει<br />
θυσίες. " Γι' αυτό κολασμένοι μου καθίστε να σας κανονίσουν<br />
οι εκμεταλλευτές μη σας πάρει ο διάολος"<br />
Όταν η κοινωνία τρίζει, η εξουσία τρίβει τα χέρια της<br />
και το κεφάλαιο έχει ήδη χορτάσει.<br />
Σ' ένα τέτοιο κομβικό λυκόφως χασομεράμε.<br />
Σ' αυτή τη ζωή ό,τι δίνεις παίρνω και σου πετάω αν μου κάνει κέφι<br />
λίγα ψίχουλα.<br />
Ύστερα πάλι ο ιστορικός συμβιβασμός είναι ο σκοπός των άβουλων<br />
μαζών.<br />
Έτσι αποκτούν βούληση, χειροκροτητές πλέον με<br />
προσωπικότητα.<br />
Κοντά στο περιθώριο μιαν ανάσα. Και τέλος. Από κει και πέρα<br />
ο αέρας παύει να είναι δηλητηριασμένος. Δεν υπάρχει ανάγκη.<br />
Η σαπίλα χρησιμεύει στα εντός<br />
<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-12-2007</td><td valign=top></td></table><br />