Σαν καταραμένη Κυριακή

Δημιουργός: Giotagrrock

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]Τι κι αν το φως ακόμα με τρομάζει
Τι κι αν με κυνηγούν φόβοι παλιοί
Θυμίζει σούρουπο όταν το πρωί χαράζει
Μπλέκονται όλα πια σε μια βουβή ροή

Οσμές κι εικόνες, χρόνια και ώρες
Χορεύουν με την ίδια μουσική
Κι ακούγονται οι πνιχτές φωνές σαν κόρνες
Απ' όσους θέλουν να ξεφύγουν απ' αυτή

Κι έμοιαζε σαν καταραμένη Κυριακή
Όταν ξεκίνησε ο παράξενος χορός
Ο έρωτας κλείστηκε σε ακριβό κελί
Μόνο απ'τις μνήμες πια κρατιέται ζωντανός

Κι έμοιαζε απότομος γκρεμός πια η ακτή
Εκεί που κοίμιζαν τα όνειρα λόγια γλυκά
Έγιναν όλα μια μονότονη σκηνή
Σε κάθε λάμψη επαναλαμβάνεται αργά

Κι ο ήλιος βασίλευε την άδεια εκείνη ώρα
Που το χαμόγελο χανόταν απ' το βλέμμα
Και τρόμαζε τα μάτια η φωτεινή μπόρα
Το φως πολύ στου ήλιου αυτό το μοιραίο γέρμα

Κι έγινε θρήνος πια η ωραία μελωδία
Που στόλιζε βουβά το πρόσωπό του
Έγιναν όλες οι στιγμές μας μια ιστορία
Όταν μου χάριζε το πιο γλυκό χαμόγελό του...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-12-2007