Φτου Ξελευθερια

Δημιουργός: sisifos, τολης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Άνοιξε τώρα τ’αυτιά σου, γιατί έφτασε η σειρά σου
Να ακούσεις την αλήθεια, και να δεις πως παραμύθια
Είναι όλα αυτά που τάζουν, αυτοί θε’να σε προστάζουν
Θέλουν να σε έχουν πιόνι, σε πατρίδα που τελειώνει,
Να σε βάλουν σ’αεροπλάνο, για να τους αλλάξεις πλάνο
Να τους γίνει πιο οικείο, να’χει μέσα λιγο θείο
Απεμπλουτισμένη αγάπη, και εμπλουτισμένο δάκρυ
Απ’τα μάτια των μανάδων, μπρος στα πόδια των φονιάδων.

Άνοιξε τώρα τα μάτια, κοίτα γύρω σου κομμάτια
Σου τον κάνανε τον κόσμο, και σου λεν’ ακόμα δως μου
Και την τελευταία ρανίδα ,το αίμα σου είναι η ελπίδα
Και τον υστερνό σου όρκο, δώσε στην φωνή σου όγκο,
Θε’ την σκέψη να σκεπάσει, την ζωή να ατιμάσει
Την ψυχή σου θε’να σβήσει, τ’όνειρό σου να γκρεμίσει
Να σε βάζει τιμωρία, γράφε φτού ξελευθερία
Κι αν ποτέ την συναντήσεις, φτύστην και μην της μιλήσεις.

Άνοιξε τώρα το στόμα, μίλησέ τους για το χώμα
Τ’αλαφρύ που σε σκεπάζει, τ’αύριο που σε τρομάζει
Που το βλέπεις καθώς φτάνει, να σε οδηγεί σε πλάνη
Να σου φτιάχνει νέους κόσμους, να επιβάλλει νέους τρόπους
Και να δείχνει στην καρδιά σου να ξεχνά τα όνειρά σου
Να σου σκύβει το κεφάλι να γελάς σαν καρναβάλι
Κι όταν κλαίς να κλαίς με χάρη, λες και είσαι στο φεγγάρι
Λες και ‘δω είναι όλα ωραία, μα μας λείπει η παρέα.

Άνοιξε και την καρδιά σου, φτιάξε δρόμους στα όνειρά σου
Βρες εικόνες να παλέψεις, βρες αστέρια ν’αγναντέψεις
Βρες την μέση ,βρες την άκρη, βρες πώς σταματά το δάκρυ
Πως αρχίζει η αγάπη, πως τελειώνει η αυταπάτη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-01-2008