Oταν της ύπαρξης ανοίγει το φαράγγι

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Μια μωβ κουρτίνα σε ένα κίτρινο παράθυρο η ζωή μου
πιο πίσω οι κόγχες των ονείρων μου διαβαίνουν σε πεντάγραμμα
στρέφοντας πέρα-δόθε τις γιτιές τους,
τ’αφτιά τους στήνοντας επιτακτικά εκεί κι ολούθε,
καρτερικά προσμένοντας να νιώσουν μες στις φούχτες τους την αύρα ενός κλειδιού
που άλλοι το ονόμασαν αλήθεια κι άλλοι μετάληψη του χάους.
Κάνω να μπω στον πειρασμό, τραβώ πιο πέρα την κουρτίνα να κοιτάξω
μα αυτή κολλάει στις παλάμες μου σαν ήχος απ’τα τρένα και ξεφεύγει
ράγες στα δάχτυλα οι γραμμές τους και πηγαίνουν
ταξίδι ασταμάτητο και λείπουνε τα φρένα.
Κάνω να αδράξω μια γιτιά μέσα απ’της λήθης τη βουή
μήπως και δω γυμνή κι αστόλιστη τη μνήμη
γυμνή απ’του κόσμου τη ματιά
κι αστόλιστη από’μενα.
Κάνω να πάψω την πορεία μια στιγμή,
σπίθα τη σπίθα πριν μετρούσα την ανάγκη...
Μα είναι λίγο στη φθορά του το κορμί
όταν της ύπαρξης ανοίγει το φαράγγι!


[align=right]Αθανασία Γ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-01-2008