ο παραμυθένιος έρωτας

Δημιουργός: Αθηνά

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Οι μοίρες που σε μοίραναν
Δώσαν όλες τις χάρες τους
Καμία δε σου λείπει
Μον’ τη καρδιά σου πίκραναν
Να τήνε τρώει μια ανίατη
Κι ανεξιχνίαστη λύπη

Είναι αυτό το παραδείσιο πουλί
Που περιμένεις το πολύχρωμο
Στου έρωτα ντυμένο τη στολή
Το φτέρωμα του το πολύτιμο
Τα ξωτικά το μάγεψαν
Να κελαηδάει στις γενναίες τις καρδιές
Και κείνα το αγγάρεψαν
Αιώνια με όρκους να τις δένει
Μες σε χαρές και σε κακοτοπιές
Η αγάπη μέσα τους να μένει

Οι μοίρες που σε μοίραναν
Σου κλεψαν ένα δώρο
Το άλλο της καρδιάς σου το μισό
Θα βρεις με έναν όρο
Να του χαρίσεις όλα τα άλλα σου
Το μέλι και το γάλα σου
Και κείνο να σε αλείψει
Το μύρο το πιο ακριβό
Που οι μούσες σου χαν κρύψει
Μέσα στο δάσος τους
να χορεύει τους παρθενικούς σκοπούς
τις μουσικές τους όταν τις ακούς
σου τη μαθαίνουν να λικνίζει το κορμί της…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-01-2008