Σειρήνες - Ανθεμόεσσα

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Σειρήνες 44ο Αrgo Navis Αργοναυτική - Οι ύμνοι του θεϊκού Ορφέα νικούν και σκεπάζουν το τραγούδι των Σειρήνων. Οι Σειρήνες αντί να γοητεύσουν γοητεύθηκαν.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B]ΣΕΙΡΗΝΕΣ[/B][/align]
Koντά στην Σικελία...
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭


[U][B]ΑΝΘΕΜΟΕΣΣΑ[/B][/U]



[I][B]Του έρωτα και του νερού Ναϊάδες του πελάγους
δεμένες με τον Σείριο, θεές και του θανάτου
σμίγει ο Αχελώος με ορμή της Μνημοσύνης κόρη
οχτώ Σειρήνες γέννησε η μούσα Τερψιχόρη.

Η Δήμητρα τους έδωσε, φτερά πτηνού και σώμα
όταν την κόρη έψαχνε στου Άδη τα υπόγεια.
Βράχο χαϊδεύει μυθικό ο αγέρας της Μεσσήνης
τραγούδι φέρνει μακρινό με την ορμή της δίνης.

Μαγεύει η γλυκιά ωδή και κόβει την ανάσα
της Περσεφόνης συνοδοί στη νήσο Ανθεμόεσσα
σε ξεγελούν και μπαίνουνε και στην καρδιά σου μέσα.


Χέρια απλώνει ολόλευκα η Λευκωσία η πρώτη
η Θελξιέπεια είχε γλυκό το λόγο ταξιδιώτη
όμορφα σε παρέσερνε η νύμφη Αγλαόπη
μια μελωδία έστελνε κι η τέταρτη η Μόλπη.

Πιο καθαρά ακουγότανε η πέμπτη η Λιγεία
η Θελξηόπη εύκολα ασκούσε γοητεία
η Θελξινόη έδινε στο νου μια ομορφιά
η Πεισηνόη με πειθώ σ’ έδενε νοητά.

Και χάνανε πλησιάζοντας οι ναύτες προορισμό
για πάντα τους παγίδευαν ξεχνούσαν γυρισμό.
Σε καταστρέφει, σε πονά, σ’ ελκύει, σ’ ακουμπά
ν’ αντισταθείς Ιάσονα η Ήρα σου ζητά.


Αέρινα τα δάχτυλα χρυσές χορδές της λύρας
παίξε Ορφέα θεϊκέ πανιά ν’ αλλάξεις μοίρας
οι Αργοναύτες να ξεχνούν τις ψεύτικες ελπίδες
η υπερκόσμια μουσική σκεπάζει τις Σειρήνες.[/B][/I]



٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-01-2008