Nauru

Δημιουργός: AceOfSpades, Σπλατς

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[font=georgia][color=black]Νησί τροπικό μου γίνεσαι , ψεγάδι ωκεανού ,
δάκρυ ενός ηφαίστειου που κύλησε εδώ πριν τους αιώνες
Κι εγώ , ένα ποτήρι με άμμο γεμίζω απ‘ της ακτής σου τη λευκή ‘
κι ένα σπασμένο άνεμο
Ένας σπασμένος άνεμος.. Σ’ ακολουθώ ..
Μπορώ να σε φωνάζω ακόμη “Καλοκαίρι“ ;


Δεν έχουν μνήμες οι δρόμοι , καλή μου ..
Σταθμούς που σου όρισαν κάποιες πορφυρές ψυχές –
εξερευνητές κι ιεραπόστολοι ‘ Παράτησες τώρα..
Τρέχεις στις ζούγκλες και θαρρείς πως θα σε θυμούνται
ως άκρη από πυξίδα πλέον – μάταια..
Δεν έχει δρόμο , η μνήμη , καλή μου ..

Είναι σαν ξόρκι μιας μάγισσας που βρήκε καταφύγιο σ’ ένα όνειρο ,
ακριβώς κάτω απ‘ τα βλέφαρά σου
Λίγο πιο μακριά απ’ την τελευταία εικόνα που συγκράτησες πριν τα σφαλίσεις..
Λίγο πιο κοντά απ’ τον τυφώνα που πλησιάζει
καθώς ψελλίζεις το ξόρκι μιας μάγισσας..
Μου είναι αδύνατον να πιω τα λόγια σου ετούτη την ώρα..

Ένας ύφαλος είναι ο χρόνος, μου είχες πει ‘
Ο ήλιος , πλημμυρίζει τα σωθικά του για στιγμές ελάχιστες..
Μύθους ανείπωτους τα πλάσματα του βυθού του χαρίζουνε
καθώς σκύβουν να πιούν απ’ τις φλέβες των βράχων
γλύφουν πληγές , ξύνουν πληγές , με τα απαλά τους χρώματα
και οι ανεμώνες κατευόδιο λικνίζουν
καθώς οι σκιές ενώνουν τις ποδιές τους με της αβύσσου το μακάριο πέπλο ‘
το φεγγάρι , έρχεται να κουρνιάσει στα σωθικά του για στιγμές ελάχιστες..
Τι σπατάλη..
Τι σπατάλη στο δειλινό..


Νησί τροπικό μου γίνεσαι ,
ψεγάδι ωκεανού
Νεοσσός μάνας πατρίδας που γελά μες του μαβιού ορίζοντα τα τόσα καμώματα. [/color][/font]


{Α}

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-01-2008