Το έρμαιο

Δημιουργός: prophet, Χρίστος Ζαντής

Καταναλωτική μανία.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μ'αρέσει να ξοδεύω
Μ'αρέσει να επιδεικνύω
Μ'αρέσει να καταναλώνω
Μ'αρέσει να κατέχω

Ή τουλάχιστο νομίζω πως μ'αρέσει
πράγματι δεν ξέρω, δε με γνωρίζω πια.
Δεν ξέρω τι μ'αρέσει πλέον,
δεν ξέρω τι γουστάρω.

Δε γουστάρω με το συνάδελφο μου να μιλώ
και όμως, πρέπει να τον ρωτήσω κάτι πολύ σημαντικό.
"Ρε συ! Ναι εσύ ρε! Πώς σε λένε δε θα ρωτήσω, δεν με ενδιαφέρει.
Μονάχα θα ρωτήσω:
από που πήρες τα παπούτσια σου;".

Είμαι άρρωστος άνθρωπος.
Πάσχω από το σύνδρομο της γειτόνισσας.
Ψυχολογική κατάσταση είναι αυτή
Κοίτα που θέλω εγώ,
αυτό που έχει εκείνη.

Δε γουστάρω να είμαι θύμα
και όμως, το'χω ανάγκη να γίνομαι.
Αλλιώς πως να'μαι "in";
Πως να μου πουν: "Ωραίο μαλλί,
που πήγες και κουρεύτηκες;";

Δεν έχω αίσθηση του ωραίου
και δεν ντρέπομαι γι'αυτό.
Εξάλλου, έχουν άλλοι για μένα.
Και μου λένε τι ρούχα να φορώ και πότε,
δίχως καν να τους ακούω.

Δε γουστάρω βούληση να μην έχω
και όμως, μου την βεβηλώνουν διαρκώς.
Ούτε καν το αντιλαμβάνομαι.
Και για να λέω και την αλήθεια
δεν με πολυενδιαφέρει.

Δεν με ενδιαφέρει να σκέφτομαι
δεν έχω γνώθι σαυτόν.
Και κείνο το αρχαίο
το "ένδον σκάπτειν".
Ούτε κείνο το έχω.

Δε γουστάρω να'χω αξίες
και όμως, μου πελεκάνε ν'αποκτήσω.
ʼνθρωποι που δεν έχουν ούτε εκείνοι.
Και τις αρχές μου τις έχω πετάξει στα σκουπίδια.
Τι να τις κάνω, αφού είμαι πιόνι-ρομπότ;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-12-2004