Ίσαλη Γραμμή

Δημιουργός: Avalon, william Smith

.....τοπογραφία στο κάθετο κενό....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B][I]Πάντα θα προσπαθώ να σου μιλώ αλλιώς, ακόμα κι όταν όλα θα έχουν ειπωθεί......[/I][/B]

[I]Δεν είμαι ποιητής , είμαι η μνήμη σου ,
ο οδηγητής ,
παλιό φυλλάδιο στα φοιτητικά μας χρόνια
Παλιό τετράδιο στα έρημα τα λόγια ….[/I]

[I]Τα φτερά μου ενώνω ακόμα μετά τους κυκλώνες που γέμισε το σώμα μου [/I]

[B][I]Γεννιέμαι και πεθαίνω μες το ίδιο χώμα
Βήμα γίνομαι στο άβατο του χρόνου για να σεργιανίσεις εικόνες …[/I][/B]

[I]Υψίσυχνη η ανάσα που καρικεύει τους αιώνες με προσμονή
Άγριος θυμός ξεπροβάλει μέσα από τις μεγάλες αγάπες ….Λες ακόμα…[/I]

Ουτοπικά εξαρτήματα αλλάζεις στο φευγιό σου
Ροπή και δυναμισμό ανάλογη της υποδόριας εκδρομής σου
Μέσα στις φλέβες της εγκατάλειψης
Και στα περιεχόμενα των αγχωμένων σου προσδοκιών ….

[B][I]Η ίσαλη γραμμή , το όριο που χωρίζει το πραγματικό από το φανταστικό
Εκεί κατοικώ και προσαράζω κάπου – κάπου στα λιμάνια των Αβδήρων
Πειρατικά να προσμετρώ τα λάφυρα των πολέμων [/I][/B]

[I]Μαζί με τις απώλειες των ονειροδρόμιών μου ….[/I]

[I]Η ακτογραμμή μου έχει γίνει πλέον ξηρό θεμέλιο
Θα την ανακαλύψεις μετά από χρόνια ανασκαφών
Μετά από χρόνια επίπονων μελετών …
Ίσως βρεις τη ρίζα του κακού και αρχίσει το ταξίδι
Στα νέα μας παράλια ….στις νέες μας πατρίδες…[/I]

[B][I]Διάδρομο περπατώ κι απόψε στα βάθη
Απάνθρωπο γυρισμό στα δικά σου πάθη [/I][/B]

Εκεί θα παραμείνω , στη σπηλιά μου
Να μετρώ κύματα και οργιές …

[I]Και θα κρατώ το νήμα για να ζήσω William
Και από την άλλη θα είσαι εσύ να τεντώνεις δυνατά το σχοινί
Μέχρι να σπάσει [/I]

[I]Και τα όνειρά μας θα γίνουν φουσκοθαλασσιά στα αδιόρατα [/I]

[U][B][I]Όλοι θέλουν να ζήσουν , ακόμη κι εκείνοι που μας άφησαν νωρίς….[/I][/B][/U]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-01-2008