Κάποτε και τώρα

Δημιουργός: Helene52, Eleni

Την καλημέρα μου και καλό Σ/Κ σε όλους

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]Βροχή πετούσαν οι καημοί μέσα στα λογικά μου
σταλαγματιά θολή η σκέψη μέσα στη μαύρη μοναξιά μου
Κύμα νερού τα δάκρυα πέτρωναν στην καρδιά μου
μαχαίρια ήτανε θαρρείς που έσχιζαν βαθιά τα σωθικά μου

Νιφάδες οι σκέψεις της ψυχής στο άγνωστο πετούσαν
πυρσό ελπίδας κι όνειρο ζωής, σε κενά ,τυφλά αναζητούσαν
Πίκρες τα χείλη έζωναν που με πόνο χαμογελούσαν
δηλητήριο στάζαν στην καρδιά , λυπημένα τραγουδούσαν[/align]

[I][B][align=center] Ήταν οι πίκρες παγωμένες, δυνατές
π’ άνοιγαν στην καρδιά βαθιές πληγές
Κι είχα τη μοναξιά συντροφιά ,παρηγοριά
δηλητηριασμένη μια ζωή στη παγιωνιά[/align][/B][/I]

[align=center]Η μορφή σου για έρωτα μιλάει ,να ρθω κοντά ζητάει
λύπες πίσω για ν' αφήσω και το αύριο γλυκά ξανά ν' ατενίσω
Να αγαπηθούμε σ’ έρωτα γαλάζιο ουρανό αναζητάει
στην καρδιά σου μέσα να κουμπήσω και με αγάπη να γεμίσω

Ουράνιο τόξο η ψυχή σου στην καρδιά εισβάλλει
φωτίζει γλυκά την καταχνιά και χαρά στα χείλη ξεπροβάλλει
Ηλιαχτίδα ο έρωτας μου κλείνει μάτι και χαμογελάει
γεμίζει αγάπη την καρδιά και αγκαλιά ζεστή με περιβάλλει[/align]

[I][B][align=center]Η αγάπη φέρνει το χαμόγελο στα χείλη
ανάβει στη ψυχή μου φωτεινό καντήλι
Απομακρύνει και σκορπά την παγωνιά
και η ζωή αρχίζει πάλι να μου χαμογελά[/align][/B][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-01-2008