Σε αγαπώ / Παραμιλώ

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Καλημέρα σας και καλή εβδομάδα !

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σε αγαπώ...

Σε αγαπώ παράφορα.. με όλο μου το είναι
Με κάθε ένα κύτταρο.. με κάθε μου σιωπή
Σαν ρόδο εκατόφυλλο μες στην ψυχή μου μείνε
Να είναι κάθε μου στιγμή μία μικρή γιορτή...

Σε αγαπώ παράλογα.. και πάνω σου ξεσπάω
Τις ώρες που η έλλειψη νικά την αντοχή
Μέσα στους δρόμους χάνομαι.. δεν έχω πού να πάω
Πόσο φοβάμαι Έρωτα σαν μένω μοναχή...

Σε αγαπώ σαν θύελλα που όλα τα σαρώνει
Να μην βρεθείς στο διάβα μου.. κατάρα κουβαλώ
Όποιος κοντά μου έρχεται στο τέλος με πληγώνει
Και βλέπω τον ορίζοντα του μέλλοντος θολό...

Σε αγαπώ σαν θάλασσα βαθιά.. τρικυμισμένη
Που πίνει τα καράβια της μεθώντας τον καημό
Μην ταξιδέψεις πάνω μου.. γιατί σε περιμένει
Ένα μαρτύριο φριχτό με δίχως τελειωμό...

Σε αγαπώ και δεν μπορώ μακριά σου πια να ζήσω
Τα λόγια σου στις φλέβες μου κυλάνε σιωπηλά
Το ξέρω πως με δίχως σου αργά θα ξεψυχήσω
Και θα γυρνά η αγάπη μου στους ουρανούς ψηλά...


19-1-2008
---------------------------------------------------------------------------

Παραμιλώ...

Παραμιλώ στον ύπνο μου και λέω τ' όνομά σου
Αθέλητα χαράζοντας με αίμα την σιωπή
Με δάκρυα ποτίζονται τα μαύρα βλέφαρά σου
Κι ο ήλιος απ' τη λύπη του δεν λέει να φανεί...

Παλεύω με τα όνειρα που πνίγουν την αλήθεια
Και σμίγουνε στο πλάϊ μου τη δόλια σου σκιά
Τα ψέματα που πόθησα μου έγιναν συνήθεια
Και ζω μες στα σκοτάδια σου μιαν άγρια μοναξιά...

Ξυπνώ και πάλι βρίζοντας.. χωρίς να σε προσμένω
Με δίχως μιαν ανάσα σου μες στον πικρό καφέ
Πόσα καμμένα πρωϊνά ακόμη να υπομένω ;
Από τις στάχτες τους κανείς δεν σώθηκε ποτέ...

Ας ήτανε να μπόραγα ν' αλλάξω ρου στην σκέψη
Σε κάθε τι ασήμαντο να δώσω προσοχή
Ας ήτανε κάτι φτηνό απόψε να με κλέψει
Τι σώθηκε και η στερνή που είχα αντοχή...

Μα βλέπουνε οι γύρω μου το φως σου.. και τρομάζουν
Γιατί δεν υποκρίνομαι.. και ας με λεν τρελή !
Μα τα φτωχά τα λόγια τους πια δεν με δελεάζουν
Τι μ' έμαθες αγάπη μου να ζω μες στο πολύ...

Φυγέτε !.. Μην μ' αγγίζετε !.. Εγώ δεν σας ανήκω !
Λυπάμαι που θα ζήσετε ξανά με δανεικά
Αφήστε να παραμιλώ μονάχη μου στον ύπνο
Κι ας λέτε πως τα όνειρα ξυπνούν με φονικά !!...


21-1-2008 ( στη δουλειά )

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-01-2008