Σε νεκρό χρόνο

Δημιουργός: AceOfSpades, Σπλατς

ραμέ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[color=black][font=MgAvantG UC Lt]Είπες εξέγερση και δήλωσα απών.
Χώθηκα κάτω από τον ίσκιο ενός φλιτζανιού με καφέ
κι όπως έφευγες με το πολύτιμο αγέρι, σε ξεπροβόδισα.
Στο λιμάνι όπου κοιμάσαι κάθε δείλι, το σύννεφο μου δε σε φτάνει.
Αυστηρός ήλιος το ξεθωριάζει με κόκκινο κλάμα.

Ρολόι.
Το ρολόι έχει από τότε δώδεκα τραύματα.
Καθώς ο λεπτοδείκτης γυρνάει επίμονα ,
πονάει ώρες.
Καθιστός το κοιτάζω από τα απέναντι
και με μία φωτογραφία βαμβακάκι σε περισώνω.


Λυγίζω όπως τα μεσημέρια επάνω στο χώμα.
Το βιβλίο μερικές φορές σου στέκεται άξιος αντίπαλος.
Μα είναι κάτι στιγμές όπου τείνω το χέρι και σταματώ το ρολόι.
Δειλός με φόντο την πόρτα,
έχω τα μάτια μου γι’ αντικλείδια μα δεν αρκεί.


Σήμερα μια σκιά έπεσε από το ράφι .
Ωραίος θάνατος !
Οδυνηρά κρυστάλλινη, έσπασε σε μικρά τριαντάφυλλα
και οι ήχοι που συνήθως στέκονται θεατές επέστρεψαν.
Βγήκαν παλμός με κυκλωτικό φτερούγισμα.
Γεράκια θρύψαλα γράπωσαν αυτά τα εκνευριστικά Τικ-τακ , Τικ-τακ....
Είπαν “ Εξέγερση ! “
Και από τους κάλυκες της σκόνης των δρόμων φύτρωσαν υδρατμοί.
Είπαν “ Εξέγερση ...“
Και στο κουφάρι ενός καθρέφτη έσκυψε εκείνο το χαμόγελο...[/color][/font]



{Α}

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-01-2008