Ποιο μονοπάτι; / Ακοίμητος φρουρός και φύλακά

Δημιουργός: dragoste, Τσιλιβαράκος Νικόλας

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ποιο μονοπάτι;

Είπα να ρίξω και εγώ σ' έρωτα παραγάδι,
μέσα στα πιο γλυκά νερά το βρήκα το σημάδι,
βάφτηκαν κόκκινο βαθύ του πάθους οι πυρήνες,
δεμένος στο κατάρτι σου, φωνές από Σειρήνες.

Ποιο μονοπάτι διάλεξα και ποιο θα περπατήσω,
άγνωστος δρόμος η ζωή και πρέπει να βαδίσω.
Ποιο σταυροδρόμι αντίκρυσα πάλι στο πέρασμά μου,
αδέξια πήρα τη στροφή, κοιτώ το χτύπημά μου.

Και μέσα πια στην τρέλα μου, μου στήνουνε παγίδες,
και χάνουν την πορεία τους αγάπης μου πυξίδες.
Ξεχνώ ν' αφήσω θύμισες να έχω για σημάδια,
για δρόμο πια του γυρισμού κοιτάζω τα φεγγάρια.

Ποιο μονοπάτι διάλεξα και ποιο θα περπατήσω,
άγνωστος δρόμος η ζωή και πρέπει να βαδίσω.
Ποιο σταυροδρόμι αντίκρυσα πάλι στο πέρασμά μου,
αδέξια πήρα τη στροφή, κοιτώ το χτύπημά μου.



Ακοίμητος φρουρός και φύλακάς σου

Ακοίμητο φρουρό και φύλακά σου,
με ήθελες στη νύχτα τη δικιά σου,
και μέσα στο στερνό σου το ταξίδι,
τις μαχαιριές στο σώμα μου τις άλειφες με ξύδι.

Μέσα σε αυτοκίνητο με μια μόνο ρόδα,
ψάχνω να βρω για καύσιμα, να βγω όπως και πρώτα,
σε εθνικές οδούς ξανά χιλιόμετρα να κάνω,
να σπάσω τα κοντέρ ξανά σε βήμα παραπάνω.

Με έχρησες μια μέρα αρχηγό σου,
σημαία να κρατάω τ' όνειρό σου,
τιμόνι μου παρέδωσες στο ξύλινό σου πλοίο,
κύμματα που μου έστειλες να έχω για αντίο.

Μέσα σε αυτοκίνητο με μια μόνο ρόδα,
ψάχνω να βρω για καύσιμα, να βγω όπως και πρώτα,
σε εθνικές οδούς ξανά χιλιόμετρα να κάνω,
να σπάσω τα κοντέρ ξανά σε βήμα παραπάνω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-01-2008