Το άλογό σου

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μόνος κοιτάς και δε μιλάς είναι αυτό που αγαπάς
που σε κρατάει μες τ’ ατέλειωτα σκοτάδια.
Όλα τα ξέχασες από το χθες μες το παράλογό σου
όμως δεν ξέχασες ποτέ τη σκόνη απ’ τ’ άλογό σου.

Στο σούπερ μάρκετ χάθηκες σε διαδρόμους
σε λεωφόρους περπατάς μες σε ανόμους
παίζει η τιβί από προχθές για να ξεχνάς τις εποχές
σκόνη σηκώθηκε, δε φταις, είναι του αλόγου οι οπλές.

Σε συζητήσεις μπλέχτηκες, νέα μαθαίνεις
ξάφνου στης μάχης τις σκηνές λίγο σωπαίνεις
ένα γουέστερν σου γυρνά κάτι από σένα
μπαούλο ξεκλειδώθηκε με περασμένα.


Όλα τα ξέχασες από το χθες μες το παράλογό σου
όμως δεν ξέχασες ποτέ τη σκόνη απ’ τ’ άλογό σου.
Σε συγκινούν οι εποχές με των προγόνων αίμα
στον ξεχασμένο σου θεό κρύβεις το ψέμα.

Μέσα στης μάχης τον αχό το χαλινάρι σου σφικτό
θυμάσαι τώρα ένα σκοπό μες το παράλογό σου
το σφύριγμα που σου ‘φερνε πίσω το άλογό σου.

Ίσως να ξέχασες πού πας και πού γυρίζεις
ξύλινα κάγκελα ακουμπάς και το ποτίζεις.
Κάτι θυμάσαι μα εσύ δεν είσαι πια πολεμιστής
το χέρι σου τότε γιατί να σφίγγει ακόμη το σπαθί;


Αν είσαι εσύ γι’ αληθινά κι άλλα σπουδαία
δεν είσαι ένας αριθμός, ζητάς σημαία.
Όλα τα ξέχασες από το χθες μες το παράλογό σου
όμως δεν ξέχασες ποτέ τη σκόνη απ’ τ’ άλογό σου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-01-2008