Στο βούρκο βουτηγμένος

Δημιουργός: kin, Γιωργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μου απλωσε το χερι απ'τον βουρκο για να βγω
Δεν με επιασε, δεν με κρατησε
μονο το μικρο το χερι απλωσε
και το κουνησε σαν το "ελα" να 'λεγε
μπορει απλα να χαιρετουσε,
μπορει απλα απο οικτο να κοιτουσε
μπορει απλα να θαυμαζε και απορουσε
πως στον βουρκο μπορω να ζω

μα το ειδα εγω το χερι
του μυαλου η ακρη πιαστηκε απ'αυτο
τραβηχτηκα λιγακι εξω για να δω
και ειδα
τοπια με φως απο ονειρα πλασμενα
δενρα μυθικα απο αιωνες ξεχασμενα
ειδα αγγελους, διαβολους
ξωτικα, κουρσαρους και στοιχεια
και ηταν ολα τους εκει
ζωντανα σαν φτιαγμενα απο ζωη
μα δεν με 'νοιαζε εμενα
στο βουρκο ηθελα να μεινω, να κρυφτω

μα ειδα κι αλλα εκει στο φως
εκεινη ηταν εκει
σαν ζωντανη
εκεινη που εψανα για μια ζωη
μαι ζωη την εψαχνα μαζι της να ζω για μια ζωη
και ηταν εκει
με σαρκα και οστα
ποσο ευκολο να βγω...
ενα τσουπ και εξω σαλταρα εγω
διλα σε κεινη να βρεθω
μα...
μες την λασπη βουτηγμενος
μες τον βουρκο μαθημενος..
εκεινη ακουγε φωνη και εβλεπε ψυχη
τωρα ειδε το κορμι το βρομικο το διαλυμενο
κι ακουσε και την φωνη, την ζωντανη
την αναστημενη, την σαν κραυγη απ τους αιωνες κρατημενη
τρομαξε κι αυτη
να φυγει πηγε, να σωθει
μα που εγω..
πανω της κρεμαστηκα
σαν βδελα κολησα σε κεινη
σαν ζητουλας πισω της σερνομουν
και την λερωνα εκεινη την αγια
με του βουρκου μου τις λασπες
αγγιζα εκεινη την φτιαγμενη απο λατρεια

κι ο τρομος της, εγινε πανικος
απολυτος και σκοτεινος
αρχισε να τρεχει,
αλλο να μην νοιαζεται παρα μονο να σωθει
μην τυχον και στον βουρκο την τραβηξω
μην κουσουρια μυρια κεινη την κολησω
ετρεξα κι εγω...
να την προλαβω...
να εξηγησω....

μα τι τα θες
χρονια στο βουρκο μαθημενος
χρονια στη λασπη μουλιασμενος
χρονια στης μοναξιας το βουρκο πεθαμενος
μες τη λασπη βουτηγμενος
και που την πλενω, το πετσι μου παλι πισω λασπη μου ξερναει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-12-2004