Το κρίμα

Δημιουργός: CHЯISTOS P, soɯıpǝʇuǝd soʇsıɹɥɔ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το κρίμα

Κάθε που η σκέψη αναριγά / και βρίσκεται κοντά σου
νιώθω η ψυχή μου να λυγά / στον γκρέμιο τον σεβντά σου.
Ήμουν λειψός να κρατηθώ / στις δέκα εντολές μου
κι άφησα μόνος να χαθώ / στις άδικες βολές μου.

[I]Πρέπει κυρά, να διώξεις τους καημούς σου / να λύσεις της απάτης τον ζυγό
που ήσουνα πιστή στους ορισμούς σου / και άδικη παρένθεση εγώ.[/I]

Ήμουνα άδικος πολύ / σου φέρθηκα αχρεία
σε κέρναγα πικρή χολή / σε κάθε ευκαιρία.
Μα κάθε μόνος που μιλώ / τι κόστος μου ανήκει
σαν τον Ιούδα με φιλώ / και ψάχνω καταδίκη.

[I]Πρέπει κυρά, να νιώσεις την ντροπή μου / που ήμουν στην αγάπη μου φυρός
που σ’ άφηνα να λιώνεις στη σιωπή μου / και το ‘παιζα μαζί σου πονηρός.[/I]

Κι έμεινα τώρα να θρηνώ / τα ανομήματά μου
με κάθε σκέψη να πετώ / βορά στα κρίματά μου.
Κάλιο να σβήσει κι η πνοή / στην ποντισμένη βάρκα
πού ‘ναι θαμμένη η ζωή / και ζωντανή η σάρκα.

[I]Πρέπει, κυρά, τα μαύρα να φορέσεις / να δείξεις πως αλήθεια με πενθείς
τι πέθανε το όνειρο της σχέσης, / και έπαψε στον γέλιο σου ν’ ανθείς ..[/I]

Όμως κρατιέμαι ζωντανός / χαμένος σε μιαν άκρη
απ’ όλους κι όλα ορφανός / με παγωμένο δάκρυ,
να ‘χει στερέψει η χαρά / στη γύμνια την φθηνή μου
ν' αφήνω χνάρια ρυπαρά.. / .. κι αυτή να '[color=red]ν[/color]' η ποινή μου ..

[I]Θέλω κυρά, τον ώμο σου να ψάξω / κι επάνω του να γείρω σαν μωρό
να βρω το αποκούμπι για να κλάψω / που μήτε και να κλάψω δεν μπορώ.. ..[/I]
-.-

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-01-2008