η Μαρω

Δημιουργός: letitbe, joan

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η Mαρω η ομορφη σμυρνια από τον πειραια
Όταν ειχε τα κεφια της, γλυκα μας τραγουδουσε.
Μας ελεγε ρεμπετικα, της Σμυρνης τα παλια
Κι ωρες πολλες για έρωτες παλιους της μας μιλουσε.

Μας ελεγε πώς εφτιαχναν στην σμυρνη τα γλυκα
Κι πως οι αντρες κορταραν τις ομορφες κοπελες
Πώς καπνιζαν οι μαγκες τον καπνο και τα στριφτα
Και πως ρουφουσαν ναργιλε σε υπογειους τεκεδες

Στους μαχαλαδες εβγαινε η ομορφη Μαριω
Και στεναζε ολος ο ντουνιας κι η γη λαμποκοπουσε
η φημη της ξαπλωθηκε μεχρι το Κορδελιο
Και ολοι οι αντρες μεθυσαν στον ποθο που σκορπουσε

Κατω από το πλουσιο μπουστο της ειχε μια αθωα καρδια
Και μια ψυχη αμαραντη σαν κηπος ανθισμενη
Μα όταν ηρθε η σφαγη , το αιμα κι η φωτια
Στον πειραια την ξεβρασε το κυμα αλαφιασμενη

Η Μαρω η ομορφη σμυρνια από τον πειραια
Χρονια και χρονια περασε στ΄ αψεντι εθισμενη
καπου μες τη θολουρα της θυμοταν τα παλια
τα ομορφα τα νιατα της , εικονα ξεχασμενη.

Μια μερα που τις χτυπησαν την πορτα τα παιδια
Παραμονη χριστουγεννα τα καλαντα να πουνε
Απαντηση δεν πηρανε μα ουτε καν μιλια
Μονο απ ΄το παραθυρι τις μπορουσαν να την δουνε

στο πατωμα κοιμοτανε χλωμη και ασπριδερη
ηρεμη και γαληνια στον υπνο τον αιωνιο
κι ας ητανε η μερα αυτή μουντη και βροχερη
εκεινη εταξιδεψε στο φως το Απολλωνιο

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-01-2008