τα παιδια στην Ομονοια

Δημιουργός: letitbe, joan

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σκυφτους κι αμιλητους τους βλεπεις στην ομονοια
Να εκλιπαρουν να σερνονται για λιγοστη συμπονοια.
Χλωμοι κι αδυνατοι με μαυρισμενα ματια
και με ψυχη σπασμενη σε χιλια δυο κομματια.

[B]με τα θολα τα κοκκινα τα ματια τα πρησμενα
απελπισμενοι σε κοιτουν και ζουν μονο για ένα..
φιξακι με την ασπρη σκονη που τους φερνει..
σε ψευτικους παραδεισους όταν η νυχτα γερνει[/B].

Τελος δεν εχει η απονια για τουτες τις ψυχες
Βασανισμενοι ακροβατουν σε οριακες γραμμες
Το κρατος είναι θεατης κι η κοινωνια τους φτυνει
Κι ο εμπορος καραδοκει χρυσες δουλεις να στηνει

Το συστημα τους συντηρει χωρις καμμια ενοχη
Η επαφη με την ζωη εχει μια μονιμη εκτροπη.
Κι αν παλι βρουν την δυναμη για παντα να ξεφυγουν
Στιγματισμενους θα τους ‘πουν σε οποια πορτα ανοιγουν

[B]με τα θολα τα κοκκινα τα ματια τα πρησμενα
απελπισμενοι σε κοιτουν και ζουν μονο για ένα..
φιξακι με την ασπρη σκονη που τους φερνει..
σε ψευτικους παραδεισους όταν η νυχτα γερνει[/B].

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-01-2008