Ήταν δεκαεπτά χρονών

Δημιουργός: dragoste, Τσιλιβαράκος Νικόλας

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήταν δεκαεπτά χρονών, έφυγε απ' το σπίτι,
άναψε το τσιγάρο του, έβαλε σκουλαρίκι.
Ήταν δεκαεπτά χρονών, στην πρώτη του τη νιότη,
πλυμμήρισε τις φλέβες του, μ' όνειρο που σκοτώνει.

Δυό, τρία χρόνια αργότερα γνώρισε την αγάπη,
την έβαλε στο σπίτι του, σε ξύλινο παγκάκι.
Περαστικοί δεν τον κοιτούν, άγνωστοι τον λυπούνται,
οι γείτονες Αρχές καλούν γιατί όλοι τον φοβούνται.

Ο αστυνόμος ρώτησε, ποιο είναι τ' όνομά σου,
από ποια πόλη έρχεσαι και ποια η γειτονιά σου;
Το όνομά μου γράφεται στα μάτια των ανθρώπων,
εμένα μόνο μου μιλούν παιδιά των άδειων δρόμων.

Ξημέρωνε ένα Σάββατο κρύο του Δεκεμβρίου,
με την αγάπη του αγκαλιά ψέλλισε το αντίο.
Άδειο παγκάκι άφησε πίσω του ο Κανένας,
γύρο θανάτου έκανε σ' αρρωστημένη αρένα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-01-2008