Μοναξιά

Δημιουργός: Helene52, Eleni

Την καλημέρα μου και καλή εβδομάδα σ' όλους

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το σκοτάδι θα με ζώσει πάλι σε λιγάκι
δάκρυ στο μάτι μου κυλά κορομηλάκι
πόνος περικλείει τη ψυχή στενό δακτυλιδάκι
κι γεύση στο χαμόγελο πικρό αμυγδαλάκι

Άναψαν λαμπρά του ουρανού τα φώτα
στη ζωή όμως δεν γελούν όπως πρώτα
τι κι αν χαμογελά στον ουρανό γλυκά τ’ αστέρι
η μοναξιά μες στη σιωπή χτυπά δίκοπο μαχαίρι

Θλίψη και φόβοι θεριά ανημέρωτα
βράδια άδεια απ’ αγάπη κι έρωτα
ελπίδες και όνειρα της ζωής μου αφανέρωτα
σκοτάδι τα βράδια μου ατέλειωτα αξημέρωτα

Στη σιωπή μέσα κυλά ο πανικός μου
και γίνεται της σκέψης αντίπαλός μου
η μοναξιά φίλος σύντροφος και οδηγός μου
μ’ αγκαλιάζει σαν ο δεύτερος εαυτός μου

Στου νου τα στενά κι άπατα λημέρια
τρεμοσβήνουν τ’ ουρανού τ’ αστέρια
και στης σιωπής μέσα το βουβό απόηχό μου
η μοναξιά σύντροφος πιστός μοναδικός μου

Γίνεται μέσα στη νυχτιά ο εαυτός μου
της σιωπής ο μοναδικός αντίπαλός μου
πονάει μές στην μοναξιά βαριά η ψυχή μου
ποιος τάχα θ’ ακούσει αυτή την προσευχή μου

Ποιος χέρι τρυφερά σε με θ’ απλώσει
και τις πικρές τις σκέψεις θε να λιώσει
ποιος τη ψυχή θ’ ακουμπίσει και θα νοιώσει
στην καρδιά θα μπει και δεν θα την πληγώσει

Πότε άγγελος γλυκά θα με πλησιάσει
και δίπλα φύλακας μου θα πλαγιάσει
πότε θα ρθει κάποιος γλυκά να μ’ αγκαλιάσει
το σκοτάδι να διώξει και τη ζωή να ευωδιάσει

Και η σκέψη , του νου η προσευχή
να βρεθεί για με μια αδελφή ψυχή
της καρδιάς να γλυκάνει, ν’ ανοίξει τη πτυχή
να σταματήσει να περνάει τα βράδια μοναχή

Τη μοναξιά από τη ζωή να σβήσει
χαμόγελο στα χείλη για ν’ ανθίσει
τη θλίψη και την πίκρα να τις καταργήσει
και παλάτι έρωτα κι αγάπης να μου στήσει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-01-2008