Απλά και ρυθμικά

Δημιουργός: Spartinos, Νικολακάκος Γεώργιος

Μετα το ΦΑΝΗ να'μαι και'γω

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Απλά και ρυθμικά
( Δημιουργός- Βραχνός προφήτης- Αγγελος Παπαγεωργίου)

Λέω να γράφω, έτσι, απλά και ρυθμικά,
για να με νιώθει ο καθένας μ' ευκολία!
Έτσι...Με το ρυθμό του αιμάτου που χτυπά
φλέβα, στου πόθου τα κρυφά τα μεταλλεία!

Έτσι, όπως το σφυρί χτυπά κάθε πρωί,
να φκιάσει ο μάστορας μιανού φτωχού το σπίτι...
Όπως ζυμώνει τ' άγιο, ο φούρναρης, ψωμί,
για να χορτάσει τον φονιά και τον αλήτη!

Όπως χτυπά το φτυάρι δίπλα απ' τον παπά,
οδηγημένο βιαστικά απ' τον νεκροθάφτη,
και γίνεται ο αχός του σφαίρα που τρυπά,
των ζωντανών γύρ' απ' το λάκκο, το ριζάφτι!

Όπως πηγαίνουν τα παιδάκια στο σχολειό,
με τον αθώο,αγγελικό βηματισμό τους!
Όπως βαράνε προσοχές στο λοχαγό,
οι νεοσύλλεκτοι, ιδρωμένοι στ' όνειρό τους!

Όπως χτυπάει κι η καρδούλα η μοναχή,
του ερημίτη μες στο υπόγειο το δυάρι!
Όπως παραληρούν τρελοί και γνωστικοί,
ολομονάχοι 'μπρός στ' ολόγιομο φεγγάρι!
...................................
Γιατί όλοι τούτοι,μάγκα, δεν σε καρτερούν
Ιεροφάντη - οιστρηλατούμενο γραφέα!
Θέλουν το στίχο σου φανάρι, να χαρούν
την ίδια που ακριβώς κι εσύ χαίρεσαι θέα!

Κι άμα δεν γράφεις δυο γραμμές για τον σκαφτιά,
που τον κοιτάζει ο γραβατάκιας σαν ζουλάπι
και γράφεις μόνο για τα γούστα τα "λεπτά",
του προφεσόρου, του ξερόλα και του γιάπη,

κι άμα δεν γράφεις για να σβήσεις τη φωτιά,
τ' ΑΝΘΡΩΠΟΥ του εσταυρωμένου στρατοκόπου,
που στέκει αμήχανος -κι ας κάνει πως γελά-
μπροστά στις πύλες τις βαριές του ατόπου τόπου,

οι έρμοι οι στίχοι σου θα γίνουν τελικά,
ένα παράξενο, ακριβόθωρο χαρμάνι,
που θα μυρίζει ακριβώς σαν τα σκατά(!)
κι ας το παινεύουν των Γραμμάτων οι Βραχμάνοι!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-02-2008