Αγρύπνια / Της μοναξιάς η αμοιβή

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Καλημέρα σας...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αγρύπνια...

Παίρνω αγκαλιά μου τα τραγούδια
Τώρα που εσύ δεν μ' αγαπάς
Φύτρωσαν στο δέρμα μου λουλούδια
Νά 'χεις ευωδιές για να σκορπάς...

Παίρνω στις παλάμες μου νερό
Τρέχει.. ξεγλυστράει να ξεφύγει
Κέρνα με τον έρωτα να πιω
Τούτη η απουσία σου με πνίγει...

Παίρνω το κορμί σου το χρυσό
Μέσα στην αγκάλη μου το κλείνω
Έζησε το σώμα μου μισό
Νά 'χω κι άλλο σώμα να σου δίνω...

Παίρνω την ανάσα σου βαθιά
Και ας τυραννά τα σωθικά μου
Είσαι μία άσβεστη φωτιά
Πού 'χει κάνει στάχτη τη χαρά μου...

Παίρνω την αγρύπνια σου εγώ
Να ονειρευτείς.. να μην λυπάσαι
Νά 'χεις την αγάπη οδηγό
Κι αύριο.. αν θέλεις.. με θυμάσαι...


3-2-2008


---------------------------------------------------------------------

Της μοναξιάς η αμοιβή...

Πώς με κοιτάζει μ' απορία η βροχή
Λες και προσμένει από μένα απαντήσεις
Γιατί στους δρόμους σπαρταράει μια σιωπή
Που μου φωνάζει πως ποτέ δεν θα γυρίσεις ;...

Πώς με χλευάζει ο γαλάζιος ουρανός
Κι αυτά τα σύννεφα πώς ψάχνουνε το δάκρυ
Πώς με χωρίζει πια στα δύο ο κεραυνός
Προτού να κάψει τ' όνειρό μου σε μιαν άκρη...

Πώς με κερδίζει η λογική που σε λυγά
Πώς η ανάμνηση που έχτισες με διώχνει
Μοιάζεις με κείνον τον ανέλπιδο φυγά
Από μια δόλια φυλακή που τον στριμώχνει...

Πώς να σου κρύψω την δική μου συντριβή
Που κάθε βήμα μου το πίνουν τα πελάγη ;
Είναι σκληρή της μοναξιάς η αμοιβή
Σαν δεν ραγίζονται του έρωτα οι πάγοι...


4-2-2008

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-02-2008