μετά θάνατον

Δημιουργός: χρήστος

καλή σας μέρα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

εδώ και χρόνια οι ίδιοι με τρομάζουν ίσκιοι
παλεύω να τους αποδιώξω μα επιστρέφουν
κι όπως με καίνε, με πονούν, με καταστρέφουν
μες στ’ όνειρο η ψυχή μου καταφύγιο βρίσκει:

[I]παλεύω λέει με τον καιρό σε μιαν αρένα
μια τον κοιτώ σαν θαρρετά, μια με τρομάζει
του λέω «φίλε, πάμε, πήρε να βραδιάζει»
μα το κοινό φωνάζει «θέλω κι άλλο αίμα»[/I]

χρησμό μου δώσανε με τη μορφή ιάμβου
να φυλακίζομαι αιώνια στον ιστό μου
μα υπερβαίνοντας απόψε τον εαυτό μου
μονολογώ κρούοντας κύμβαλα θριάμβου:

[I]μη θορυβείτε κύματα για να μιλήσω
ήρθεν η ώρα να σας πω η ψυχή τι κρύβει
κι αν διαπράττω έτσι κάποια ανόσια ύβρη
τη νέμεσή μου με κρασί θα τη μεθύσω [/I]

πετά ζερβά πουλί, το πέταγμα διαβάζω
πολύ του θάνατου με βασανίζει η έγνοια
κλείνομαι μέσα σε σιωπή τριανταφυλλένια
στην φαντασία μοναχά σαν να ησυχάζω:

[I]πως βρίσκομαι, λέει, σ’ άλλο σύμπαν όλο ασήμι
με δέκα ήλιους από ατόφιο κεχριμπάρι
και μετά θάνατον πως γίνομαι φεγγάρι
μες των παιδιών μου τη ματιά και μες τη μνήμη…[/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-02-2008