Εξόρμηση

Δημιουργός: AndreasChristodoulou

αφιερωμενο στη καλυτερη φιλη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μες στης ζωής μας τη κακονυχτιά
Είπαμε να σηκωθούμε ,ν’αφήσουμε τ’ασκηταριά
Έχει διψάσει πια η ψυχή
Δεν δέχεται άλλη τύψη,πως ν’αντέξει μέσα εκεί

Και να,σε θεϊκιά πομπή σαν τη φυλή τη μαντική
Kάθε που στρίβουν οι καιροί
Κινήσαμε ψές αργά
Να βγούμε απ΄το λήθαργο,όλη η παρέα συντροφιά

Μας παρασέρνει ο δρόμος σε κάποια στέκια μας παλιά,
Λίγη φωτιά,κρασί να βρούμε,λιγάκι ζεστασιά
Και μείς εκεί που αγάλλεται ο λαός
Κι ας είναι ο χιονιάς τραχύς και παγερός

Γειά σου βρε ταβερνιάρη με την κόκκινη ποδιά
Κάτι εξαίρετο μας δείχνει η αποψινή βραδιά
Κέρνα κρασί,α μπράβο ν’αδειάζουν οι μισές
Κι απο το πάγκο σου να επιστρέφουν γιομιστές

Στρώσε και για μας χαράς τραπέζι, με λινά
Βάλε και τον παραγιό να παίζει μπαγλαμά
Κέρνα ,ξανακέρνα μήτε ενα ντέρτι πια να μην ξανασκεφτώ
Αράδα τα κρασιά ,στο πιοτό να ξεχαστώ

Αλαφριά καρδιά μου άλλο πιά δεν μπορείς η μοναξιά να σε κουράζει
Τον μαύρο σου αφανισμό γλυκό να σου παρουσιάζει
Να καθεσαι συμμαζωμένη σε μιαν άκρια
Κοιτάζοντας πότε θα βγούν τα δάκρυα

Κέρνα ταβερνιάρη πλερώνω απόψε αρχοντικά
Θα ξαναστράψει η ζωή σε γρήγορη δουλειά
Θα γιαλίσει η πλάκα τ’ουρανού,θα ξαναστιλβωθεί
Θα λάμψουνε τ'αστέρια πλυμένα στο κρύο στη βροχή

Και τοτες ,φίλη απο τις σπάνιες θα πώ πως βρήκα
Της ψυχής μου τη γαλήνη,της ματιάς τη γλύκα
Τάχα δεν αποθύμησα κι εγώ τις νύχτες μου ένα κάτι
Που να μπορώ να πώ κανα λογάκι

Φίλη,όχι εικόνα ,όχι σύννεφο, με σάρκα και οστά
Που δεν ξέρει τι θα πεί ξεθώριασμα και τι φθορά
Φίλη γελαστή και προσιτή
Κι απο τα σύννεφα πιο δροσερή.............

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-02-2008