Τριανταφυλλένια βροχή

Δημιουργός: Michelangelo, Μιχάλης/Άγγελος

Στην Ευγενία που την αγαπώ πολύ!!!και στις πεταλούδες που νιώθω όταν είμαι δίπλα σου...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τόσο κοντά που νιώθω την καρδιά σου να χτυπάει,
μα είσαι μακριά τόσο μακριά που με πονάει.
Δεν ανάγεις ορίζοντες για μέρη που φοβάσαι,
παλιά παράθυρα που όποτε ανοίγουνε θυμάσαι.
Σπασμένες κούνιες που έριξαν τα όνειρα σου,
και τίποτα και τίποτα δεν μένει....

Ανοίγει η πόρτα του επίγειου παραδείσου,
άλλο ένα χαμένο παιδί σου.
Όλες αυτές οι λέξεις που πέφτουν,
όλα αυτά τα χρόνια που θα έρθουν.

Κάνεις δεν σε βλέπει όταν κλαις,
όλοι τους κρύβονται στο χτες,
μην σπαταλάς άλλες ψυχές ψάξε και βρες...

Κλείνεις τον δρόμο σε αισθήματα που σε πνίγουν,
λέξεις αγάπης που νομίζεις πως σε θίγουν.
Χαμογελάς και το ουράνιο τόξο πεθαίνει,
την ντροπή που του προκαλείς δεν υπομένει.
Σπασμένες κούνιες που έριξαν τα όνειρα σου,
και τίποτα και τίποτα δεν μένει....

Σε σκανδαλίζουν μονοπάτια απαγορευμένα,
φύλλα από δέντρα κάτω από τα πόδια σου πεσμένα.
Όλες αυτές οι λέξεις που πέφτουν,
όλα αυτά τα χρόνια που θα έρθουν.

Κάνεις δεν σε βλέπει όταν κλαις,
όλοι τους κρύβονται στο χτες,
μην σπαταλάς άλλες ψυχές ψάξε και βρες...

Απαρατήρητα οι άγγελοι πεθαίνουν βλαστημώντας,
στις γειτονιές πολεμάνε και πέφτουνε ροτόντας.
κρύβουν όνειρα πωλών στα μαγικά φτερά τους,
και εγώ απόψε ας βρίσκομαι στην αγκαλιά τους.

Όλες αυτές οι λέξεις που πέφτουν,
όλα αυτά τα χρόνια που θα έρθουν.

Κάνεις δεν σε βλέπει όταν κλαις,
όλοι τους κρύβονται στο χτες,
μην σπαταλάς άλλες ψυχές ψάξε και βρες...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-02-2008